Την Τσικνοπέμπτη έγραψα στο mp3 ένα τραγούδι σκωπτικό της Καρύστου ενωρχηστρωμένο καταπληκτικά από τους Άγαμους θύτες με κιθάρες ηλεκτρικές, μπάσα και μπουζούκι και το άκουσα πάνω απο εκατό φορές '' φύγε γέρο από κοντά μου σε σιχάθηκε η καρδιά μου''. Από το πρωί τα παιδιά πήγαιναν σχολείο με βαμένα πρόσωπα και κεραίες στο κεφάλι. Το μεσημέρι έξω από τα μαγαζιά έψηναν κρέατα σε ψησταριές αυτοσχέδιες και το βράδυ τα κορίτσια ντύνονταν αγόρια και το αντίστροφα για να κατέβουν στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς όπου τρώγανε σουβλάκια, ψεκάζονταν με σπρέι κι έκαναν αστεία για την Αρμένικη και Γεωργιανή καταγωγή τους. Στη Μητροπόλεως κάτι πιτσιρικάδες πετούσαν αυγά και νεράντζια στα λεωφορεία, μια κροτίδα έσκασε στο πίσω λάστιχο μιας μηχανής και μια ''σφυρίχτρα'' φωτεινή υψώθηκε στη μέση του δρόμου κι έσκασε τρομοκρατώντας τους περαστικούς. Ήρθε η αστυνομία κι άρχισε να κυνηγά κάτι ψυχοπαθείς νεαρούς που σκαρφάλωσαν κι έσπασαν με δυο απότομες κινήσεις την κάμερα της Αttica Bank για να την πετάξουν σ ένα κάδο.Δυο άλλα παιδιά που έβλεπαν τη σκηνή και τους άρεσε πανικοβλήθηκαν σαν ήρθε η αστυνομία μαρσάροντας άγρια τις μεγάλες μηχανές της κι έτρεξαν κατά την παραλία όπου τα συνέλαβαν σ ένα μαγαζί κάτι κρανοφόροι με ολόσωμες μαύρες στολές και μπότες μέχρι ψηλά στο γόνατο. Xτύπησαν στο φρύδι με το σιδερένιο γκλομπ ένα απ' αυτά που έκλαιγε κι έτρεμε ασυγκράτητα, τα αίματα του ανακατεύονταν με τα δάκρυα καθώς κάποιος το φώναζε τσογλάνι. Θα μπορύσε να τηλεφωνήσει στη μαμά του αλλά φοβήθηκε μην της ανέβει ξανά η πίεση. Πιο πέρα ένα μηχανάκι χτύπησε ένα γέρο που κείτονταν στο οδόστρωμα με το πόδι σμπαραλιασμένο ενώ ο οδηγός χτυπιόταν περισσότερο από τον τραυματία. Παρακάτω ένας τύπος που φορούσε μια μπέρτα μακριά, λαμπερή κίτρινη ετοιμάζονταν ν' ανέβει στο βάθρο του για να παραστήσει το άγαλμα. Ψηλά πάνω απο τα φώτα των προβολέων κοράκια πετούσαν....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου