Ένα απ' αυτά τα πρωινά διάβασα την ''Αποκάλυψη'' του Ιωάννη. Μερικά σημεία μου έκαναν μεγάλη εντύπωση.
Είδε λέει ένα όραμα με κάποιον που είχε όψη ''σαν τον ήλιο εν τη δυνάμει αυτού'' και η φωνή του ακούγονταν σαν βοή απο νερά πολλά. Σαν άνοιξαν οι σφραγίδες εμφανίστηκε ένα άλογο χλωρό με καβαλάρη τον Άδη και τον Θάνατο κατόπι του. Τα άστρα του ουρανού έπεσαν στη γη, το στερέωμα εξαφανίστηκε σαν βιβλίο που τυλίγεται κι όλοι οι πλούσιοι και οι ισχυροί χώθηκαν στα σπήλαια και στις πέτρες των ορέων. Ύστερα ήρθε ο άγγελος κι έριξε κάρβουνα αναμένα στη γη κι άλλος άγγελος άρχισε να σαλπίζει και ρήμαξε το σύμπαν από χαλάζι και φωτιά κι άλλος άγγελος σάλπισε λέει κι ένα άστρο φλεγόμενο που λέγονταν Άψινθος έπεσε σα λαμπάδα στα ποτάμια και τις πηγές για να κάνει πικρό το νερό τους κι ένα βουνό μεγάλο ρίχτηκε στη θάλασσα . Μετά άλλος άγελλος με το κλειδί της αβύσσου άνοιξε ένα πηγάδι απ' όπου βγήκε καπνός που σκοτείνιασε τον ήλιο και βγήκαν κάτι τέρατα με αρχηγό τον βασιλιά της αβύσσου. Ύστερα λέει για μια γυναίκα που είχε ''ως ένδυμα τον ήλιο'' και το φεγγάρι στα πόδια της και γέννησε ένα παιδί αρσενικό μα φάνηκε ένας δράκος απειλητικός που η ουρά του έσυρε ένα αστέρι και τό ριξε στη γη αλλά ο Μιχαήλ με τους άλλους αγγέλους τον συνέτριψαν και έριξαν κάτω αυτό το ''αρχαίο φιδι''. Κι όταν πήγε να κυνηγήσει τη γυναίκα με το παιδί της δόθηκαν ''δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου '' και κατέφυγε στην έρημο και σαν έριξε νερό ξοπίσω της το φίδί, η γη άνοιξε το στόμα της και κατάπιε το ποτάμι. Τότε λέει βγήκε από τη θάλασσα ένα θηρίο που έμοιαζε με λεοπάρδαλη και έιχε κεφάλια πολλά με μια πληγή θανάσιμη σε ένα από αυτά. Ένας ακόμα άγγελος έριξε το δρεπάνι του και θέρισε τα σταφύλια της γης για να τα βάλει στο πατητήρι του θυμού του θεού απ' όπου έτρεξε αίμα που έφτασε ως τα χαλινάρια των αλόγων. Οι άνθρωποι υπέφεραν και δάγκωναν τις γλώσσες τους από τον πόνο κι οι έμποροι της γης δεν μπορούσαν να πουλήσουν πια κρασια, λάδι, σιμιγδάλι, άλογα, μαργαριτάρια και ψυχές ανθρώπων.Ένας τελαυταίος άγγελος σήκωσε μια μεγάλη μυλόπετρα και την έριξε στη θάλασσα για να γκρεμισει την αμαρτωλή Βαβυλώνα και στο τέλος εμφανίζεται ένας ακόμα φτεροφόρος με το κλειδί της αβύσσου και μια μεγάλη αλυσίδα στο χέρι και ρίχνει το''αρχαίο φίδι'' στα τάρταρα για χίλια χρόνια.
Όπως τελειώνει η ''Αποκάλυψη'', δεν κατάλαβα καλά αλλά νομίζω ότι ο βασιλιάς της αβύσσου θα ξαναβγεί κάποια στιγμή για να σκορπίσει τον όλεθρο.
Ίσως όμως έχει ήδη βγεί και το βλέπεις στα τρομαχτικά παραμορφωμένα πρόσωπα των τραυματισμένων στρατιωτών που πολεμούν ανά τον κόσμο, στα πρόσωπα των ετοιμοθάνατων που τους σταυρώνουν ιερείς για τελαυταία φορά στη μέση του δρόμου, σε συντρίμια αεροπλάνων με βουνά καπνού ν' ανεβαίνουν από πανω τους, σε σωρούς κρανίων που ανακαλύπτονται μέσα σε λάκους και σε κάτι εικόνες απόκοσμες όπου κάποιοι ετοιμάζονται να μπουν σε γειτονιές μεγαλουπόλεων τη νύχτα που μοιάζουν με πύλες της κόλασης. Το βλέπεις σε κάτι τρένα ανατιναγμένα στην Ισπανία και σε κάτι νταλίκες που συγκρούστηκαν μ' ένα κοπάδι πρόβατα σε μια γαλαρία τη Γερμανίας . Στο φακό του ματιού ενός Αφρικανού όπου αντικατοπτρίζονται φλόγες - παντού φλόγες και λάμψεις κι εκρήξεις - που πυρπολούν μια πετρελαιοπηγή, στις γέφυρες που καταρέουν και στα αμάξια που βυθίζονται καπου στο Μισσισσιππή και σ'έναν πύραυλο που πιάνει ο δορυφόρος να φεύγει από τη Βόρεια Κορέα για να τα κάψει όλα.
Είδε λέει ένα όραμα με κάποιον που είχε όψη ''σαν τον ήλιο εν τη δυνάμει αυτού'' και η φωνή του ακούγονταν σαν βοή απο νερά πολλά. Σαν άνοιξαν οι σφραγίδες εμφανίστηκε ένα άλογο χλωρό με καβαλάρη τον Άδη και τον Θάνατο κατόπι του. Τα άστρα του ουρανού έπεσαν στη γη, το στερέωμα εξαφανίστηκε σαν βιβλίο που τυλίγεται κι όλοι οι πλούσιοι και οι ισχυροί χώθηκαν στα σπήλαια και στις πέτρες των ορέων. Ύστερα ήρθε ο άγγελος κι έριξε κάρβουνα αναμένα στη γη κι άλλος άγγελος άρχισε να σαλπίζει και ρήμαξε το σύμπαν από χαλάζι και φωτιά κι άλλος άγγελος σάλπισε λέει κι ένα άστρο φλεγόμενο που λέγονταν Άψινθος έπεσε σα λαμπάδα στα ποτάμια και τις πηγές για να κάνει πικρό το νερό τους κι ένα βουνό μεγάλο ρίχτηκε στη θάλασσα . Μετά άλλος άγελλος με το κλειδί της αβύσσου άνοιξε ένα πηγάδι απ' όπου βγήκε καπνός που σκοτείνιασε τον ήλιο και βγήκαν κάτι τέρατα με αρχηγό τον βασιλιά της αβύσσου. Ύστερα λέει για μια γυναίκα που είχε ''ως ένδυμα τον ήλιο'' και το φεγγάρι στα πόδια της και γέννησε ένα παιδί αρσενικό μα φάνηκε ένας δράκος απειλητικός που η ουρά του έσυρε ένα αστέρι και τό ριξε στη γη αλλά ο Μιχαήλ με τους άλλους αγγέλους τον συνέτριψαν και έριξαν κάτω αυτό το ''αρχαίο φιδι''. Κι όταν πήγε να κυνηγήσει τη γυναίκα με το παιδί της δόθηκαν ''δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου '' και κατέφυγε στην έρημο και σαν έριξε νερό ξοπίσω της το φίδί, η γη άνοιξε το στόμα της και κατάπιε το ποτάμι. Τότε λέει βγήκε από τη θάλασσα ένα θηρίο που έμοιαζε με λεοπάρδαλη και έιχε κεφάλια πολλά με μια πληγή θανάσιμη σε ένα από αυτά. Ένας ακόμα άγγελος έριξε το δρεπάνι του και θέρισε τα σταφύλια της γης για να τα βάλει στο πατητήρι του θυμού του θεού απ' όπου έτρεξε αίμα που έφτασε ως τα χαλινάρια των αλόγων. Οι άνθρωποι υπέφεραν και δάγκωναν τις γλώσσες τους από τον πόνο κι οι έμποροι της γης δεν μπορούσαν να πουλήσουν πια κρασια, λάδι, σιμιγδάλι, άλογα, μαργαριτάρια και ψυχές ανθρώπων.Ένας τελαυταίος άγγελος σήκωσε μια μεγάλη μυλόπετρα και την έριξε στη θάλασσα για να γκρεμισει την αμαρτωλή Βαβυλώνα και στο τέλος εμφανίζεται ένας ακόμα φτεροφόρος με το κλειδί της αβύσσου και μια μεγάλη αλυσίδα στο χέρι και ρίχνει το''αρχαίο φίδι'' στα τάρταρα για χίλια χρόνια.
Όπως τελειώνει η ''Αποκάλυψη'', δεν κατάλαβα καλά αλλά νομίζω ότι ο βασιλιάς της αβύσσου θα ξαναβγεί κάποια στιγμή για να σκορπίσει τον όλεθρο.
Ίσως όμως έχει ήδη βγεί και το βλέπεις στα τρομαχτικά παραμορφωμένα πρόσωπα των τραυματισμένων στρατιωτών που πολεμούν ανά τον κόσμο, στα πρόσωπα των ετοιμοθάνατων που τους σταυρώνουν ιερείς για τελαυταία φορά στη μέση του δρόμου, σε συντρίμια αεροπλάνων με βουνά καπνού ν' ανεβαίνουν από πανω τους, σε σωρούς κρανίων που ανακαλύπτονται μέσα σε λάκους και σε κάτι εικόνες απόκοσμες όπου κάποιοι ετοιμάζονται να μπουν σε γειτονιές μεγαλουπόλεων τη νύχτα που μοιάζουν με πύλες της κόλασης. Το βλέπεις σε κάτι τρένα ανατιναγμένα στην Ισπανία και σε κάτι νταλίκες που συγκρούστηκαν μ' ένα κοπάδι πρόβατα σε μια γαλαρία τη Γερμανίας . Στο φακό του ματιού ενός Αφρικανού όπου αντικατοπτρίζονται φλόγες - παντού φλόγες και λάμψεις κι εκρήξεις - που πυρπολούν μια πετρελαιοπηγή, στις γέφυρες που καταρέουν και στα αμάξια που βυθίζονται καπου στο Μισσισσιππή και σ'έναν πύραυλο που πιάνει ο δορυφόρος να φεύγει από τη Βόρεια Κορέα για να τα κάψει όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου