'' TO ΠΡΑΓΜΑ''

Νιώθω κάτι να αλλάζει στον αέρα. Στο δρόμο περνούν αμάξια της αστυνομίας με τις αστραφτερές γαλάζιες και λευκές μπάλες να στριφογυρνούν στον ουρανό τους. Τα αυτοκίνητα ανεβαίνουν την Νέστορος και στα μαγαζιά στο Βαρδάρη βλέπω επιγραφές πολύχρωμες σα να είναι κάποια γιορτή.Ένα φανάρι μου θυμίζει το '' One of these nights'' που άκουγα μια φορά όπως ερχόμουν από Καβάλα μ΄ ένα δοχείο λάδι που χύθηκε καθώς φρενάραμε σε μια διάβαση και πλημμύρισαν τα καθίσματα. Στα σπίτια των παιδιών όπου πηγαίνω για μάθημα τα μπλε και πράσινα τερατάκια με τα πολλαπλά μάτια και πλοκάμια με φοβίζουν λιγότερο σαν με κοιτάνε από διάφορες γωνιές, στις βιβλιοθήκες βλέπω μικρούτσικες φωτογραφίες ζευγαριών με μπλουζάκια καλοκαιρινά που αγκαλιάζονται σε κάποια παραλία κι ο αέρας κυματίζει τα μαλλιά τους. Ένα απ΄ αυτά τα παιδιά μου λέει ότι βλέπει μια καρδουλα μέσα στην κόρη του ματιού μου. Στο δρόμο άλλα παιδιά σχολούν από τα φροντιστήρια και τα κολυμβητήρια κι οι μαμάδες φορούν σκουφάκια στα κεφάλια των μικρών. Όταν φτάνω στο σπίτι και μπαίνω κάτω από τα σκεπάσματα ακούγοντας στο ραδιόφωνο κάτι πιτσιρικάδες να τραγουδούν παραμορφώνοντας τη φωνή τους μ' ένα μηχάνημα κι είναι σα να κλαίνε, νιώθω ότι επιπλέω σε ζεστό νερό. Στον ύπνο μούρχονται εικόνες από μια λίμνη με βράχους και πράσινη βλάστηση γύρω της και στη μνήμη μου επιστρέφουν ιστορίες ονειρικές που διάβασα κάποτε για την Παναγία που κάποιος αρνήθηκε να την περάσει απέναντι από κάποια ακτή κι αυτή πήρε στην ποδιά της άμμο και χαλίκια για να τα ρίξει στην θάλασσα και να φτιάξει δρόμο.
Στο γυμνάσιο είχαμε έναν καθηγητή φυσικής λίγο παλαβό με γυαλιά και λίγα γένια ο οποίος μας έλεγε για μια ταινία που είχε δεί κιείχε να κάνει μ' ένα πλάσμα που έμπαινε στα σώματα κάποιων εξερευνητών κακομοίρηδων κάπου στο Νότιο Πόλο ίσως και τα αλλοίωνε για να τα καταστρέψει με τρόπο βίαιο. Εγώ νιώθω ένα τέτοιο ''πράγμα'' να με πλησιάζει, να σκαρφαλώνει στο σώμα μου από διάφορες μεριές και να διεισδύει μέσα μου. Κάποιος πρέπει να μου θυμίσει να φάω και τη νύχτα εκτός από λίμνες βλέπω στον ύπνο μου λάκκους όπου έχω πέσει μέσα και παλεύω να βγω αλλά τα μέλη μου έχουν παραλύσει από αυτό το αίσθημα που απλώνεται και μπαίνει βαθιά ως τον πυρήνα των κυττάρων μου για να με κατακλύσει. Τότε ξέρω ότι είμαι ερωτευμένος.