Το καλοκαίρι οι πιτσιρικάδες απογειώνονται σα ρουκέτες στα μηχανήματα του λούνα- παρκ κι ύστερα γκρεμοτσακίζονται στριγγλίζοντας. Άλλες φορές πάλι κρέμονται ανάποδα στριφογυρίζοντας και ουρλιάζοντας εκεί ψηλά. Μια φορά το δοκίμασα αυτό και σκέφτηκα '' Αρκετές συγκινήσεις έχω ήδη στη ζωή μου''.
Στα Mac Donald's, κοντά στην ΙΚΕΑ, φυσσαλίδες σχηματίζονται στα ποτήρια της κόκα κόλα και στα μπουκάλια του νερού βλέπεις κορφές χιονισμένες απ' τα Ζαγοροχώρια εκεί που λένε ότι οι αντάρτες έκρυψαν λάφυρα σε φαράγγια και λαγγάδια και ρεματιές δασωμένες.
Το φως είναι τόσο δυνατό που σου σμπαραλιάζει το μυαλό και δε μπορείς να συγκεντρωθείς πουθενά, αυτοκίνητα με ανοιχτά ραδιόφωνα περνούν, μυρουδιά από γρασίδι κομένο στον αέρα κι έχεις την εντύπωση ότι κάποιος κείτεται στο δρόμο εκλιπαρώντας για βοήθεια αλλά μπορεί νάναι κι ένας σωρός άμμου που παράτησαν κάτι εργάτες σε κάποια άκρη. Ένας από δίπλα σου λέει πως κοιμήθηκε μ' ένα κορίτσι το περασμένο βράδι στην αμμουδιά, τον ρωτάς'' Πως ήταν;'' - ''Δε θυμάμαι ήμουν μεθυσμένος΄΄.
Στην πόλη παλαβοί υδραυλικοί δουλεύουν ασταμάτητα, σκάβουν σε τοίχους, κλείνουν υδροροές χαλασμένες, πέφτουν πάνω σε καλώδια σύρματα, πλέγματα, νερά πλυμυρρίζουν από παντού ενώ κάποιοι προσπαθούν να κοιμηθούν σε σεντόνια ιδρωμένα κι ακούς τις ανάσες τους βασανιστικές να κόβουν στα δυο την υσηχία του μεσημεριού.
Στο δρόμο κοπέλλες με σορτς και μακό μπλουζάκια κάτω απ τα οποία διακρίνεται το περίγραμα του σουτιέν, κάποιοι ταξιδεύουν σε καρότσες φορτηγών ο άνεμος κυματίζει τις τέντες στα μπαλκόνια.
Κάπου Δυτικά κάτι φίλοι σε στέλνουν να πάρεις κάτι φρούτα , χάνεσαι ανάμεσα στα ράφια καταλαβαίνεις ότι όλοι έχουν φύγει και σε κλέιδωσαν μέσα , ψυγεία βουίζουν, το κινητό δε δουλεύει βήματα ακουγονται από τις γωνιές , ψίθυροι περίεργοι, ένα κεφάλι απο΄ένα παράθυρο εμφανίζεται αργά για να σου πει πως θα βγεις.
Στο Βαρδάρη , τα φρουτάδικα ανοιχτά όλη νύχτα πουλούν πεπόνια, σταφύλια κόκκινα και πράσινα, ξενύχτηδες ανάκατοι με ναρκομανείς και τραλλαμένους κυκλοφορούν στα στενά, Πακιστανοί και Βόύλγαροι κι Ασιάτες διάφοροι επικοινωνούν στα Ελληνικά έξω από ξενοδοχεία με ονόματα μυθικά κι αμύθητα: ΑΤΛΑΣ , ΗΛΙΟΣ , ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, γυναίκες ξανθές με τατουάζ που δείχνουν δράκους τρομαχτικούς σε βλέπουν μέσα από καθρέφτες, νομίζεις ότι τις ξέρεις μα σαν πλησιάσεις καταλαβαίνεις πως η μνήμη σε πρόδωσε ξανά, κούκλες σαλεύουν στις βιτρίνες των μαγαζιών, ένα φανάρι γερμένο, λάδια και ροκανίδια και γυαλιά στην άσφαλτο, γάτες πίνουν από λακούβες κοιτώντας σαν αγρίμια δεξιά - αριστερά κι έπειτα τρέχουν να ξεφύγουν κάτω από ρόδες αυτοκινήτων που περνούν, πουλιά και νυχτερίδες φτερουγίζουν στα σκοτεινά, ένας γαλάζιος σταυρός ψηλά σε μια εκκλησιά.
Στην Εγνατία η είσοδος ενός φαραγγιού σχηματίζεται από δυο κτίρια που ορθώνοναι κάθετα σα βράχοι τεράστιοι και το φεγγάρι κατεβαίνει πολύ χαμηλά σα να θέλει να βάλει φωτιά στο σκηνικό.
Όταν όλοι πάνε για ύπνο κι οι ταξιτζήδες ακουμπούν στο παράθυρο του αμαξιού να ξαποστάσουν καλπασμός ακούγεται στα τσιμέντα.
Ο βασιλιάς έχει κατέβει από το ψηλό του βάθρο για να καλπάσει στη παραλία με τον Μεγαλέξαντρο.
Στα Mac Donald's, κοντά στην ΙΚΕΑ, φυσσαλίδες σχηματίζονται στα ποτήρια της κόκα κόλα και στα μπουκάλια του νερού βλέπεις κορφές χιονισμένες απ' τα Ζαγοροχώρια εκεί που λένε ότι οι αντάρτες έκρυψαν λάφυρα σε φαράγγια και λαγγάδια και ρεματιές δασωμένες.
Το φως είναι τόσο δυνατό που σου σμπαραλιάζει το μυαλό και δε μπορείς να συγκεντρωθείς πουθενά, αυτοκίνητα με ανοιχτά ραδιόφωνα περνούν, μυρουδιά από γρασίδι κομένο στον αέρα κι έχεις την εντύπωση ότι κάποιος κείτεται στο δρόμο εκλιπαρώντας για βοήθεια αλλά μπορεί νάναι κι ένας σωρός άμμου που παράτησαν κάτι εργάτες σε κάποια άκρη. Ένας από δίπλα σου λέει πως κοιμήθηκε μ' ένα κορίτσι το περασμένο βράδι στην αμμουδιά, τον ρωτάς'' Πως ήταν;'' - ''Δε θυμάμαι ήμουν μεθυσμένος΄΄.
Στην πόλη παλαβοί υδραυλικοί δουλεύουν ασταμάτητα, σκάβουν σε τοίχους, κλείνουν υδροροές χαλασμένες, πέφτουν πάνω σε καλώδια σύρματα, πλέγματα, νερά πλυμυρρίζουν από παντού ενώ κάποιοι προσπαθούν να κοιμηθούν σε σεντόνια ιδρωμένα κι ακούς τις ανάσες τους βασανιστικές να κόβουν στα δυο την υσηχία του μεσημεριού.
Στο δρόμο κοπέλλες με σορτς και μακό μπλουζάκια κάτω απ τα οποία διακρίνεται το περίγραμα του σουτιέν, κάποιοι ταξιδεύουν σε καρότσες φορτηγών ο άνεμος κυματίζει τις τέντες στα μπαλκόνια.
Κάπου Δυτικά κάτι φίλοι σε στέλνουν να πάρεις κάτι φρούτα , χάνεσαι ανάμεσα στα ράφια καταλαβαίνεις ότι όλοι έχουν φύγει και σε κλέιδωσαν μέσα , ψυγεία βουίζουν, το κινητό δε δουλεύει βήματα ακουγονται από τις γωνιές , ψίθυροι περίεργοι, ένα κεφάλι απο΄ένα παράθυρο εμφανίζεται αργά για να σου πει πως θα βγεις.
Στο Βαρδάρη , τα φρουτάδικα ανοιχτά όλη νύχτα πουλούν πεπόνια, σταφύλια κόκκινα και πράσινα, ξενύχτηδες ανάκατοι με ναρκομανείς και τραλλαμένους κυκλοφορούν στα στενά, Πακιστανοί και Βόύλγαροι κι Ασιάτες διάφοροι επικοινωνούν στα Ελληνικά έξω από ξενοδοχεία με ονόματα μυθικά κι αμύθητα: ΑΤΛΑΣ , ΗΛΙΟΣ , ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, γυναίκες ξανθές με τατουάζ που δείχνουν δράκους τρομαχτικούς σε βλέπουν μέσα από καθρέφτες, νομίζεις ότι τις ξέρεις μα σαν πλησιάσεις καταλαβαίνεις πως η μνήμη σε πρόδωσε ξανά, κούκλες σαλεύουν στις βιτρίνες των μαγαζιών, ένα φανάρι γερμένο, λάδια και ροκανίδια και γυαλιά στην άσφαλτο, γάτες πίνουν από λακούβες κοιτώντας σαν αγρίμια δεξιά - αριστερά κι έπειτα τρέχουν να ξεφύγουν κάτω από ρόδες αυτοκινήτων που περνούν, πουλιά και νυχτερίδες φτερουγίζουν στα σκοτεινά, ένας γαλάζιος σταυρός ψηλά σε μια εκκλησιά.
Στην Εγνατία η είσοδος ενός φαραγγιού σχηματίζεται από δυο κτίρια που ορθώνοναι κάθετα σα βράχοι τεράστιοι και το φεγγάρι κατεβαίνει πολύ χαμηλά σα να θέλει να βάλει φωτιά στο σκηνικό.
Όταν όλοι πάνε για ύπνο κι οι ταξιτζήδες ακουμπούν στο παράθυρο του αμαξιού να ξαποστάσουν καλπασμός ακούγεται στα τσιμέντα.
Ο βασιλιάς έχει κατέβει από το ψηλό του βάθρο για να καλπάσει στη παραλία με τον Μεγαλέξαντρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου