HOLIDAYS

Στη Χριστίνα που πίναμε καφέ πριν από λίγο στον πεζόδρομο της Καλαμαριάς.

Με το που πιάνουν οι ζέστες τα αμάξια φεύγουν σα βολίδες απ' τη Μουδανίων για Χαλκιδική τα Σαββατοκύριακα, τα κλιματιστικά στο φουλ, κορίτσια σφίγγουν αναβάτες καθώς τα μηχανάκια γέρνουν στις στροφές, μια ξεροκέφαλη που γρατζουνίστηκε το διαβολεμένο αμαξάκι της έχει μπλοκάρει το δρόμο, κορναρίσματα, άγχος και πανικός.
Στα ΚΤΕΛ σώματα μαυρισμένα και κοκκινισμένα, αλοιφές και μέικ απ, αντηλιακά και τατουάζ μέσα από τον καρπό, νερά , καφέδες,  σακίδια, ζευγαράκια, φωτογραφίες από παραλίες  στα κινητά, λέξεις Αγγλικές και Γαλικές, άνθρωποι παράξενοι τριγύρω κι η Βαρβάρα μου λέει για το ταξίδι στις Μαλδίβες, εκεί χαμηλά στον ωκεανό, που θα τις σκεπάσει το νερό  καθώς ανεβαίνει η στάθμη του στον πλανήτη. Εκεί λέει δεν έχει ζέστη γιατί είναι στο ύψος του Ησιμερινού κι ο ήλιος χτυπά κάθετα κάτι τέτοιο τέλος πάντων, οι ραδιοερασιτέχνες μιλούν με φίλους σ' όλο τον κόσμο μέσα από ραδιοκύματα, τα νερά γίνονται τυρκουάζ το βράδυ.

Για όσους μένουν στη πόλη τα συνηθισμένα, μαύροι με σαγιονάρες, Πακιστανοί κλέβουν κεριά από εκκλησίες κι επιτίθενται στους παπάδες, ναρκομανείς λιώνουν σα παγωτά κι ιδρώνουν συνέχεια, διαβητικοί κι  άλλοι ζητιάνοι παντού, δεν ξέρεις ποιον να πρωτολυπηθείς.
Στο COSMOS  λωρίδες από πράσινο γρασίδι, τραπέζια στρωμένα το πρωί, τραπεζομάντηλα ασπρα, μαχαιροπήρουνα και πιάτα αναποδογυρισμένα στα τραπέζια, στα σουβλατζίδικα τελάρα με τομάτες, μελιτζάνες στη σχάρα,  στις τουαλέτες πλακάκια στο χρώμα του γρανίτη, ψάρια και νερά στους τοίχους σε δροσίζουν.
Στις λαϊκές μαχαίρια σκίζουν την κόκκινη σάρκα των ψαριών, τσιπούρες άγριες και σκορπιοί απ την Καβάλα, πετροκέρασα απ την Έδεσσα, αμπελόφυλλα και δυόσμος απ' την Νέα τρίγλια, μπουκέτα από γαρύφαλλα, οι γυναίκες αγοράζουν κάτι φυτά με φύλλα κόκκκινα πλατιά, κορίτσια τραβούν τις φράνζες τους, φωνές κι  επιδερμίδες τρυφερές, στα σπίτια αχινοί και πετραδάκια απ΄ την παραλία το προηγούμενο Σαββατοκύριακο,  βότσαλα κι όστρακα στα οποία  το κύμα έδωσε σχήματα παράξενα, πέτρες με ραβδώσεις πολύχρωμες.
Το πρωί στην ανηφόρα της Αγίας Σοφίας γυναίκες σχολούν από μαγαζιά νυχτερινά, σώματα και πόδια ωραία, φωνές βραχνές, δόντια χαλασμένα, κάτι τύποι τετράγωνοι από δίπλα, κάτι γιαγιάδες κουβαλούν πρόσφορα  και  κόλυβα τυλιγμένα σ΄αλουμινίχαρτο, γάτες λιάζονται ύστερα πό την κρύα νύχτα, σκύλοι γαυγίζουν  πίσω από κάγκελα στις μονοκατοικίες της Άνω Πόλης, συνεργεία καθαρισμού σέρνουν βαριεστημένα κουβάδες, αεροπλάνα πετούν από πάνω χαράζοντας γράματα τεράστια στο γαλάζιο, σύννεφα κάτα το ραντάρ του Χορτιάτη,  άλλα αεροπλάνα κατεβαίνουν για να προσγειωθούν έχοντας τα φώτα αναμένα μες τη ντάλα σαν UFO απόκοσμα, ειδήσεις στο ράδιο για γυναίκες που γεννούν στα μποτιλιαρίσματα κάπου στη Μπαγκόγκ και τρένα  που τρακάρουν με λεωφορεία κάπου  στη Γκάνα.

 Στο  magic park  κάστρα πλαστικά και καταράχτες ψεύτικοι, ένα παιδί χαϊδεύει ένα σκύλο, καρότσια φορτωμένα έξω απ' το Βασιλόπουλο, πορτ μπαγκάζ ανοίγουν, γύρω σπίτια, αυτοκίνητα, φωνές, κάτι μουσουλμάνοι γονατίζουν  κατά τη Μέκα για να προσευχηθούν, κάποιος μιλά στο τηλέφωνο, κλείνεις για μια στιγμή τα μάτια και βλέπεις εκατομύρια γαλάζια φωτάκια κι οι Scorpions τραγουδούν από κάπου Let me take you far away........