Σ' ένα μέρος λέει κάποιοι σκέφτονται να κλείσουν όλες τις φάρες της γης, Πακιστανούς, και μαύρους απο κει πέρα κάτω απ το Κιλιμάντζαρο, απογόνους ανθρωποφάγων, Ασιάτες κι όλους τους βαρβάρους της υφηλίου, διεστραμένους κι εγκληματίες, φρικιά με κουκούλες, ομοφυλόφιλους και Σταλινικούς, μ' αλυσίδες και ρούχα σκισμένα,κατάδικους κι εγκλειστους που τόσκασαν, Ιεχωβάδες φανατικούς, καλόγερους κι ιεαραπόστολους αποτρελλαμένους, γέρους με μάλινες μπλούζες μες τη ζέστη, γύφτους που ισιώνουν λαμαρίνες μες το δρόμο για να τις πουλήσουν κι αυτούς που ξεθάβουν κλουβιά για τα καναρίνια τους και φτιάχνουν ραδιόφωνα χαλασμένα για να ακούν τραγούδια όταν κοιμούνται κάτω από κάτι δέντρα.
Σ' αυτό το μέρος βλέπεις παντού νεκροκεφαλές προειδοποιητικές, κτήρια με πόρτες και παράθυρα που χάσκουν ορθάνοιχτα, κολώνες ρεύματος και καλώδια που σκορπούν σπινθήρες τσιρίζοντας, υποσταθμούς που εκρήγνηνται, λατομεία εγκαταλειμένα κι εργοστάσια με νιτρικά κι αμωνίες και χημικά κι απόβλητα ραδιενεργά, αμάξια με τρύπες σαν πυροβολημένα, μπετά διαλυμένα με βέργες σιδερένιες μέσα τους, ορύγματα και λαγούμια και σπηλιές βαθειά μέσα στη γη, δίοδοι και έξοδοι και περάσματα μυστικά.
Ποτάμια τρέχουν ανάμεσα σε χαράδρες, χωράφια χέρσα και παρατημένα, σαύρες και χελώνες και φίδια σέρνονται στο χώμα, πουλιά παράξενα πετούν σε φάλαγγες από πάνω ασπλώνοντας τη σκιά τους στο έδαφος, καμένα χόρτα, δέντρα καρατομημένα , θάμνοι καψαλισμένοι, γυαλιά και λαμαρίνες, βάλτοι γεμάτοι λάσπη όπου ζουν πλάσματα που προβάλουν τα μάτια τους μέσα απ το βούρκο, αμμοθύελες τρομαχτικές σαρώνουν την έκταση ολόκληρη, αγριοδαμασκηνιές μ΄αγκάθια, αγριόγατες και σκύλοι με βαθειές πληγές κι αυτιά κομένα από παλέματα νυχτερινά.
Αυτοί όλοι εκεί πέρα όμως αποδείχνονται ανθεκτικοί και γεροί στο κρύο και στη ζέστη , στη πείνα και στη δίψα, επιβιώνουν και συγχρωτίζονται, και μεταλάσσονται σε εκτοπλάσματα και ξωτικά, φτιάχνουν κι ένα κάστρο με σκυρόδεμα οπλισμένο, καταπακτές που κατεβαίνουν τρίζοντας εφιαλτικά και μια τάφρο γύρω- γύρω γεμάτη πιράνχας με δόντια σα μαχαίρια κι άλλα όντα απόκοσμα και δηλητηριώδη και φονικά. Έχουν και για αρχηγό μια τύπισσα με χαρακιές στο πρόσωπο και μάτια που μπορούν να σε τρυπήσουν και τη λένε'' Βασσίλισα της άμμου''.
Και τότε οι άνθρωποι απ΄ έξω αρχίζουν ν' ανυσηχούν για το τι γίνεται εκεί μέσα , κάποιοι λένε για αρρώστειες και ιούς και βακτήρια και μικροοργανισμούς θανατερούς που δε σταματούν μπροστά σε τείχη και φράγματα και συρματοπλέγματα. Στέλνουν λοιπόν δυο τύπους ένα βράδυ μ' ένα μηχάνημα διαβολικό που ανοίγει λέει δυο τρυπούλες στο τοίχο, όπου εφαρμόζουν κάτι σωληνάκια, έπειτα τοποθετούν κάτι πέλματα και μ' ένα δίσκο από διαμαντάκια κόβουν τα ντουβάρια σα φέτα από κασέρι και κλέβουν τη Βασίλισσα.
Τώρα τα ξωτικά παίρνουν χαμπάρι τί έχει γίνει κι έχουν στήσει μπλόκο σ' ένα δρόμο με θερμοσίφωνες σκουριασμένους κι αλλα σαράβαλα και παλιοσίδερα, καρτερούν τους παρείσακτους λυσσασμένοι από μίσος κι απο μακριά μπορείς να δείς ένα αμάξι να πλησιάζει κι έπειτα λάμψεις κόκκινες, κρότοι τρομεροί κομάτια από σίδερα και σώματα ανθρώπινα τινάζονται στον αέρα μια μυρουδιά κρέατος καβουρντισμένου απλώνεται παντού....
Σ' αυτό το μέρος βλέπεις παντού νεκροκεφαλές προειδοποιητικές, κτήρια με πόρτες και παράθυρα που χάσκουν ορθάνοιχτα, κολώνες ρεύματος και καλώδια που σκορπούν σπινθήρες τσιρίζοντας, υποσταθμούς που εκρήγνηνται, λατομεία εγκαταλειμένα κι εργοστάσια με νιτρικά κι αμωνίες και χημικά κι απόβλητα ραδιενεργά, αμάξια με τρύπες σαν πυροβολημένα, μπετά διαλυμένα με βέργες σιδερένιες μέσα τους, ορύγματα και λαγούμια και σπηλιές βαθειά μέσα στη γη, δίοδοι και έξοδοι και περάσματα μυστικά.
Ποτάμια τρέχουν ανάμεσα σε χαράδρες, χωράφια χέρσα και παρατημένα, σαύρες και χελώνες και φίδια σέρνονται στο χώμα, πουλιά παράξενα πετούν σε φάλαγγες από πάνω ασπλώνοντας τη σκιά τους στο έδαφος, καμένα χόρτα, δέντρα καρατομημένα , θάμνοι καψαλισμένοι, γυαλιά και λαμαρίνες, βάλτοι γεμάτοι λάσπη όπου ζουν πλάσματα που προβάλουν τα μάτια τους μέσα απ το βούρκο, αμμοθύελες τρομαχτικές σαρώνουν την έκταση ολόκληρη, αγριοδαμασκηνιές μ΄αγκάθια, αγριόγατες και σκύλοι με βαθειές πληγές κι αυτιά κομένα από παλέματα νυχτερινά.
Αυτοί όλοι εκεί πέρα όμως αποδείχνονται ανθεκτικοί και γεροί στο κρύο και στη ζέστη , στη πείνα και στη δίψα, επιβιώνουν και συγχρωτίζονται, και μεταλάσσονται σε εκτοπλάσματα και ξωτικά, φτιάχνουν κι ένα κάστρο με σκυρόδεμα οπλισμένο, καταπακτές που κατεβαίνουν τρίζοντας εφιαλτικά και μια τάφρο γύρω- γύρω γεμάτη πιράνχας με δόντια σα μαχαίρια κι άλλα όντα απόκοσμα και δηλητηριώδη και φονικά. Έχουν και για αρχηγό μια τύπισσα με χαρακιές στο πρόσωπο και μάτια που μπορούν να σε τρυπήσουν και τη λένε'' Βασσίλισα της άμμου''.
Και τότε οι άνθρωποι απ΄ έξω αρχίζουν ν' ανυσηχούν για το τι γίνεται εκεί μέσα , κάποιοι λένε για αρρώστειες και ιούς και βακτήρια και μικροοργανισμούς θανατερούς που δε σταματούν μπροστά σε τείχη και φράγματα και συρματοπλέγματα. Στέλνουν λοιπόν δυο τύπους ένα βράδυ μ' ένα μηχάνημα διαβολικό που ανοίγει λέει δυο τρυπούλες στο τοίχο, όπου εφαρμόζουν κάτι σωληνάκια, έπειτα τοποθετούν κάτι πέλματα και μ' ένα δίσκο από διαμαντάκια κόβουν τα ντουβάρια σα φέτα από κασέρι και κλέβουν τη Βασίλισσα.
Τώρα τα ξωτικά παίρνουν χαμπάρι τί έχει γίνει κι έχουν στήσει μπλόκο σ' ένα δρόμο με θερμοσίφωνες σκουριασμένους κι αλλα σαράβαλα και παλιοσίδερα, καρτερούν τους παρείσακτους λυσσασμένοι από μίσος κι απο μακριά μπορείς να δείς ένα αμάξι να πλησιάζει κι έπειτα λάμψεις κόκκινες, κρότοι τρομεροί κομάτια από σίδερα και σώματα ανθρώπινα τινάζονται στον αέρα μια μυρουδιά κρέατος καβουρντισμένου απλώνεται παντού....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου