Κάνεις μια βόλτα στο Καπάνι και παθαίνεις σοκ. Ο κόσμος δικαιολογεί τον τύπο που βαράει γυναίκες. Είναι φανερό ότι θέλουν κάτι ακραίο, ξύλο, αίμα. Βλέπεις να πετούν αυγά και γιαούρτια και γαλακτοκομικά διάφορα κι ο λόγος είναι ότι αυτή η γενιά έχει αποτύχει.
Τους έταξαν εξοχικά με θέα, και κόλπα αρχιτεχτονικά, κιόσκια και πέργολες και κληματαριές, πισίνες και μπαλκόνια με σχέδια στα κάγκελα,σκεπές ξύλινες και κήπους με γρασίδι. Τους έταξαν ταξίδια στο Άμστερνταμ και στη Νέα Υόρκη, διαφημίσεις και δώρα, σπουδές στο εξωτερικό για τα παιδιά, συνδέσεις με δίκτυα , πίστεψαν ότι αποφασίζουν και κυβερνούν κι εξουσιάζουν πληροφορίες και κόντρα πληροφορίες, τύποι με I. Q. 250 στο internet, δεξαμενές σκέψεις, πισίνες ανάλυσης.
Κι ύστερα ήρθαν οι λογαριασμοί, οι πισίνες σάπιζαν,τα πλακάκια ξεκολούσαν, σοβάδες ξεκολούσαν, ρολόγια ρεύματος καίγονταν, καυστήρες ανατινάζονταν, ο νόμος της αδράνειας υπερίσχυε, νερά πλυμμύριζαν, τα ξύλα γέμιζαν μαμούνια, τεχνίτες και μάστοροι, τα παιδιά δε τραβούσαν στο σχολείο, στα υπερατλαντικά ταξίδια αρρώσταιναν από τις ατέλειωτες πτήσεις, οι άντρες χώριζαν τις γυνάικες μόλις χαλούσε το σώμα τους κι αυτές έπρεπε να μεγαλώσουν μοναχές τα παιδιά, στις δουλειέςε χρειάζονταν να απολύσουν φίλους,να πάρουν αποφάσεις δύσκολες που μπορεί να σε σκοτώσουν.
Κατόπιν ήρθαν οι πειναλέοι κι οι πεταμένοι, Αλβανοί περνούσαν νύχτα το Γράμο με βροχές και χιόνια , κοιμόντουσαν σε καλύβες, έτρεχαν στα χωράφια μη τους πιάσουν οι αστυνόμοι, Πακιστανοί κρύβονταν κάτω από φορτηγά, Βούλγαροι έψαχναν στους κάδους και ξάπλωναν στο χώμα σε κάτι άλση, ζητιάνοι πλακώνονταν στα φανάρια, Γεωργιανοί σκληροί με Καλάζνικοφ αλώνιζαν, συναγερμοί τσίριζαν, φώτα άναβαν αυτόματα, όπλα, πυροβολισμοί, σκοτωμοί κόλαση.
Αλλά ήταν αδικία ρε φίλε γιατί η προηγούμενη γενιά είχε χαμηλά τον πήχυ, δούλευαν ξυπόλυτοι και μαυρισμένοι απ' τον ήλιο στα χωράφια και στις οικοδομές και στα εργοστάσια της Γερμανίας και της Αμερικής, μάζεψαν πέντε φράγκα, πάντρεψαν τα παιδιά, έχτισαν ένα σπίτι, μπορούν να πεθάνουν ήσυχοι αυτοί.
Όμως γι αυτή τη γενιά ο πήχυς ήταν στο θεό, έτρεχαν και πάλευαν και μάτωναν κι έφτυσαν αίμα δουλεύοντας μέρα νύχτα , με χέρια και ποδάρια δεμένα και μπανταρισμένα, τα έδωσαν όλα, μα δε γίνονταν δεν ήταν δυνατό, ήταν πάρα πολύ ρε αδερφέ.
Και τώρα είναι απογοητευμένοι και θυμωμένοι, τους φταίνε οι πολιτικοί κι οι δημοσιογράφοι, οι Σκοπιανοί κι οι Τούρκοι, οι Γερμανοί οι Εβραίοι κι οι Μασόνοι, οι τραπεζίτες και τα λαμόγια, οι μυστικές υπηρεσίες, η CIA κι η Μοσάντ, θεωρίες συνωμοσίας παντού, κρυφά σχέδια, εισβολές ετοιμάζονται, κορμιά πέφτουν.
Το βλέπεις πια παντού τριγύρω, οι άνθρωποι τρώνε ενώ οι ζωές τους γίνονται κομάτια. BMW στραπατσαρισμένες σπινάρουν και γκαζώνουν στην Επταπυργίου, τύποι χοντροί σπρώχνουν και βουτούν σε τσέπες μέσα στα αστικά, ΑΤΜ ξυλώνονται, ο μπάτμαν φωτογραφίζεται με αστυνομικούς, ο Λαζόπουλος κοροϊδεύει μια φίλη της Λαμπρινής και την κάνει να φοβάται να κυκλοφορήσει, στα Πεύκα ένα βανάκι χωρίς πινακίδες λένε ότι κλέβει παιδιά τη νύχτα, κοπάδια ανθρώπων διασχίζουν τις διαβάσεις, κοπάδια σκύλων επιτίθενται τόνα στο άλλο, δόντια προβάλουν, τρίχες ανασηκωμένες , χάος, ουρλιαχτά και γρυλίσματα κι ένας ψυχοπαθής για ζουρλομανδύα στον αέρα ορμά και μοιράζει σφαλιάρες σ' όποια βρεθεί μπροστά του.
Τους έταξαν εξοχικά με θέα, και κόλπα αρχιτεχτονικά, κιόσκια και πέργολες και κληματαριές, πισίνες και μπαλκόνια με σχέδια στα κάγκελα,σκεπές ξύλινες και κήπους με γρασίδι. Τους έταξαν ταξίδια στο Άμστερνταμ και στη Νέα Υόρκη, διαφημίσεις και δώρα, σπουδές στο εξωτερικό για τα παιδιά, συνδέσεις με δίκτυα , πίστεψαν ότι αποφασίζουν και κυβερνούν κι εξουσιάζουν πληροφορίες και κόντρα πληροφορίες, τύποι με I. Q. 250 στο internet, δεξαμενές σκέψεις, πισίνες ανάλυσης.
Κι ύστερα ήρθαν οι λογαριασμοί, οι πισίνες σάπιζαν,τα πλακάκια ξεκολούσαν, σοβάδες ξεκολούσαν, ρολόγια ρεύματος καίγονταν, καυστήρες ανατινάζονταν, ο νόμος της αδράνειας υπερίσχυε, νερά πλυμμύριζαν, τα ξύλα γέμιζαν μαμούνια, τεχνίτες και μάστοροι, τα παιδιά δε τραβούσαν στο σχολείο, στα υπερατλαντικά ταξίδια αρρώσταιναν από τις ατέλειωτες πτήσεις, οι άντρες χώριζαν τις γυνάικες μόλις χαλούσε το σώμα τους κι αυτές έπρεπε να μεγαλώσουν μοναχές τα παιδιά, στις δουλειέςε χρειάζονταν να απολύσουν φίλους,να πάρουν αποφάσεις δύσκολες που μπορεί να σε σκοτώσουν.
Κατόπιν ήρθαν οι πειναλέοι κι οι πεταμένοι, Αλβανοί περνούσαν νύχτα το Γράμο με βροχές και χιόνια , κοιμόντουσαν σε καλύβες, έτρεχαν στα χωράφια μη τους πιάσουν οι αστυνόμοι, Πακιστανοί κρύβονταν κάτω από φορτηγά, Βούλγαροι έψαχναν στους κάδους και ξάπλωναν στο χώμα σε κάτι άλση, ζητιάνοι πλακώνονταν στα φανάρια, Γεωργιανοί σκληροί με Καλάζνικοφ αλώνιζαν, συναγερμοί τσίριζαν, φώτα άναβαν αυτόματα, όπλα, πυροβολισμοί, σκοτωμοί κόλαση.
Αλλά ήταν αδικία ρε φίλε γιατί η προηγούμενη γενιά είχε χαμηλά τον πήχυ, δούλευαν ξυπόλυτοι και μαυρισμένοι απ' τον ήλιο στα χωράφια και στις οικοδομές και στα εργοστάσια της Γερμανίας και της Αμερικής, μάζεψαν πέντε φράγκα, πάντρεψαν τα παιδιά, έχτισαν ένα σπίτι, μπορούν να πεθάνουν ήσυχοι αυτοί.
Όμως γι αυτή τη γενιά ο πήχυς ήταν στο θεό, έτρεχαν και πάλευαν και μάτωναν κι έφτυσαν αίμα δουλεύοντας μέρα νύχτα , με χέρια και ποδάρια δεμένα και μπανταρισμένα, τα έδωσαν όλα, μα δε γίνονταν δεν ήταν δυνατό, ήταν πάρα πολύ ρε αδερφέ.
Και τώρα είναι απογοητευμένοι και θυμωμένοι, τους φταίνε οι πολιτικοί κι οι δημοσιογράφοι, οι Σκοπιανοί κι οι Τούρκοι, οι Γερμανοί οι Εβραίοι κι οι Μασόνοι, οι τραπεζίτες και τα λαμόγια, οι μυστικές υπηρεσίες, η CIA κι η Μοσάντ, θεωρίες συνωμοσίας παντού, κρυφά σχέδια, εισβολές ετοιμάζονται, κορμιά πέφτουν.
Το βλέπεις πια παντού τριγύρω, οι άνθρωποι τρώνε ενώ οι ζωές τους γίνονται κομάτια. BMW στραπατσαρισμένες σπινάρουν και γκαζώνουν στην Επταπυργίου, τύποι χοντροί σπρώχνουν και βουτούν σε τσέπες μέσα στα αστικά, ΑΤΜ ξυλώνονται, ο μπάτμαν φωτογραφίζεται με αστυνομικούς, ο Λαζόπουλος κοροϊδεύει μια φίλη της Λαμπρινής και την κάνει να φοβάται να κυκλοφορήσει, στα Πεύκα ένα βανάκι χωρίς πινακίδες λένε ότι κλέβει παιδιά τη νύχτα, κοπάδια ανθρώπων διασχίζουν τις διαβάσεις, κοπάδια σκύλων επιτίθενται τόνα στο άλλο, δόντια προβάλουν, τρίχες ανασηκωμένες , χάος, ουρλιαχτά και γρυλίσματα κι ένας ψυχοπαθής για ζουρλομανδύα στον αέρα ορμά και μοιράζει σφαλιάρες σ' όποια βρεθεί μπροστά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου