Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

ΜΗ ΜΕ ΨΑΧΝΕΙΣ

Κάποτε δεν το άντεχα '' Μη με ψάχνεις μες τον Αύγουστο'' τώρα δεν έχω  πρόβλημα, ας με παίρνει κι ας με ψάχνει όσο θέλει κι ούτε με πειράζει η άδεια πόλη με τους λαχειοπώλες να τρώνε μπουγάτσα στη Τσιμισκή, σκύλοι μαλλιαροί βολτάρουν,  σαπουνάδες  στις τζαμαρίες των κοτοπουλάδικων, πιάτα στοίβες στους νεροχύτες, αφροί κι απορυπαντικά, η θάλασσα σα λίμνη μαβιά και πράσινη, γλάροι και κύματα, με το Θόδωρο για μπύρα στα Λαδάδικα, με ρωτά για τα μαθήματα, έβγαλα ένα μαθητή στη δουλειά , δεν είμαστε καλά. Στους δρόμους διαφημίσεις, σοκολατούχο γάλα και το κεφάλι ψηλά, μπύρες και τα χέρια ψηλά- γεια μας- κουβέντες σκόρπιες, ένας ζητιάνος,''Πεινάω'' - ''Κι εμείς κατά κει πάμε'' απαντά κάποιος,  ''Τι ώρα είναι;'' ''Πάρε ένα ρολογάκι ρε φίλε'' - ''Πότε ξεκινά το λεωφορείο;'' - ''Μην αγχώνεσαι μεγάλε'', γυναίκες μαυρισμένες μ' ωραία σώματα μιλούν ακατάπαυστα στα  κινητά, τρελλαίνονται να μαθαίνουν μυστικά σου, τα δικά τους θα τα πάρουν μαζί τους, ταξίδαι κρυφά στη Λευκάδα, φωτογραφίες σε πισίνες της Μυκόνου, εισητήρια αεροπορικά για πάρτι στην  Ίμπιζα και στο Μαϊάμι.

Στα υπόγεια μαγαζιά μυρουδιά ρούχων σε στρεσσάρει, στα βενζινάδικα σκύλοι πίνουν από κουβάδες, ανοίγουν το στόμα σα να χαμογελούν, κοριτσάκια γεμίζουν μπουκάλια με νερό, ο Δημήτρης - πάει χάθηκε κι αυτός- μοίραζε διαφημιστικά τον Ιούλιο στο Κιλκίς, στη Μηχανιώνα, στη Θέρμη και στη Νέα Ραιδεστό, ένα τσογλάνι δεν του άνοιγε τη πόρτα, στο τρίγωνο, στην αρχή της Δελφών Ρώσοι βγάζουν φωτογραφίες, Πακιστανοί παλεύουν να βγάλουν εισητήρια, οδηγοί τους λοξοκοιτούν, κάποιος πάει να περάσει τοδρόμο κι ένα μηχανάκι τον πάιρνει σβάρνα, φρυγανιές σκορπούν στην άσφαλτο,σαμπουάν κι αποσμητικά κυλάνε, αμάξια περνούν από πάνω τους, βοηθώ τον χτηπημένο, το μηχανάκι σταματά παρακάτω , ο οδηγός βγάζει το κράνος, ''Εγώ φταίω'' του φωνάζει ο πεζός, τραγούδια στον αέρα '' Κι άλλο καλοκαίρι πέρασε΄΄-  ''we were looking for the summer'', ένας τρελλός με ζώνη χρυσή και ρολόι ασημένιο, ξυπόλυτος, μπαίνει σ' ένα ξενοδοχείο ακριβό, κοντά στη Δωδεκανήσσου, τέντες πανύψηλες στις λαικές, στις πολυκατοικίες ασανσέρ τρίζουν , πόρτες κλείνουν πίσω σου, ήχοι παραξενοι στο διάδρομο, χέρια ψαχουλεύουν πόμολα το βράδι.

Κάπως έτσι περνά ο Αυγουστος, βροχές πιάνουν απ' το πουθενά, τα φορέματα των κοριτσιών μουσκεύουν και τα σώματα τους διαγράφονται, ΄΄ο πρίγγηπας'' εκεί στη Μητροπόλεως  κάνει ασκήσεις προτού κοκαλώσει στο βάθρο του, μηχανάκια μαρσάρουν στις κατηφόρες των Συκεών, στις ανηφόρες εκεί στο ασβεστοχώρι,  φωτιές στο Άγιο Όρος, καλόγεροι τόχουν ρίξει στη μαγειρκή και  στο εμπόριο, αεροπλάνα με πτερύγια ανοιχτά σα σαλάχια ίπτανται κι άλλα καρφώνονται σε βουνά, κάποιοι είδαν λέει μια φιγούρα στο πιλοτήριο να κινείται πριν γκρεμοτσακιστεί το ιπτάμενο πουλί,  κλυδωνισμοί κυμάτων, λαίλαπες ανέμων, τρικυμίες στα σπίτια, ανδρόγυνα χωρίζουν, εισβολές στη Κύπρο, αποβάσεις στα πάράλια, τανκς στρέφουν τους πυργίσκους και πυροβολούν γυναικόπαιδα που τρέχουν, το μέτωπο σπάει στη Μικρασία, τσέτες εισβάλουν στη Σμύρνη, θρήνος και οδυρμός, κόσμος ποδοπατιέται, Τούρκοι άγριοι καίνε το σύμπαν, τι τα θες αυτά είναι τα ελληνικά Καλοκαίρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΩΣΕΙ ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΑΓΡΟΥ

«Ο οδηγός κλείνει τα μάτια όλη την ώρα !» του ψιθύρισε σκύβοντας η γυναίκα που καθόταν στο απέναντι κάθισμα, - « σοβαρά;»  είπε  αυτός και κ...