Ξέρουν ότι τους έχεις αδυναμία, και το χρησιμοποιούν, επιμένουν, δεν υποχωρούν ούτε εκατοστό, το τραβάνε μέχρι το τέρμα, εσύ βέβαια το βλέπεις ότι πάλι βλακεία θα σε βάλουν να κάνεις αλλά αυτοί δε καταλαβαίνουν τίποτα κι επιμένουν, '' Ρε μάνα δε κάνει αυτή για μένα, θα μου βγάλει τη πίστη'' Όχι δε ξέρεις εσύ'' φωνές, κλάματα, δε θες να τους απογοητεύσεις αλλα δε θες πάλι να κάνεις κινήσεις άγαρμπες, πράγματα στραβά, αυτοί βιάζονται, να σε αποκαταστησουν όσο ζουν, να γινεις καθώς πρέπει να πας με το ρεύμα το καταραμένο, πρέπει νάσαι φταγμένος από πυρόλιθο για να αντέξεις, να περιμένεις σα βλάκας, να τα βάλειςε όλα σε μια σειρα, αλλά αυτοί στο κόσμο τους , σου σπάνε τα νεύρα, σε ρίχνουν στα τάρταρα, σε χαλάνε Καλοκαιριάτικα.
Στο σπίτι μιας φίλης, έξω απ' τη πόλη, προσέχω τη γριά μητέρα της, για να βγει καμιά βόλτα, έχει πήξει. Βράδυ, η γιαγιά μου λέει ιστορίες για το Πάσχα στη Χίο, πυροτεχνήματα τη νύχτα πάνε κι έρχονται, κρότοι και λάμψεις, φούρνοι ψήνουν πίτες, σ' όλο το νησί απλώνεται η μυρουδιά, κρέατα σιτεύουν στα κελάρια, ο πατέρας της είναι θαμένος σ' ένα μοναστήρι, δίπλα σε μια βρύση, ντόπιοι και ξένοι πίνουν νερό από ένα κύπελο κοιτάζοτας τον κάμπο, καρπούζια και σταφύλια στις πλαγιές, δέντρα σαλεύουν στον άνεμο το καλοκαίρι, πρέπει να πάω κατά κει κάποτε.
Δεν κάνω και τίποτα σπουδαίο, πλησιάζω να δω αν είναι καλά , άμα αναπνέει, κοιμάται ήσυχα, σα να χαμογελά στον ύπνο της, σκέφτομαι άλλους γέρους που κρύβουν λεφτά σε στρώματα και μαξιλάρια, δε δίνουν μια φέτα ροδάκινο στην Αλβανίδα που τους κοιτάζει, μετρούν τα γεμιστά στο ψυγείο, αντί για ρεύμα ανάβουν το καντήλι για οικονομία, έχουν ακίνητα και μεζονέτες, μετρούν και ξαναμετρούν τις καταθέσεις τους, αρρωσταίνουν όταν χάνουν χρήματα, στομάχια τρυπάνε, ακτινογραφίες, σπινθηρογραφήματα, υπερηχογραφήματα, εγχειρίσεις,αναισθησίες, βόλτες στον άλλο κόσμο, γιατροί άπληστοι, όργανα βγαίνουν, μπαλονάκια μπαίνουν, στις καφετέριες κλέβουν ζάχαρες καφετιές, μπαίνουν στο ίντερνετ, ξενυχτάνε ψάχνοντας πορνό, νομίζουν ότι ο αέρας είναι μολυσμένος - εδώ έχουν δίκιο- το κλίμα αλλαγμένο, ο πλανήτης χαλασμένος, το νερό δηλητηριασμένο, φίλτρα και κόντρα φίλτρα στις βρύσες, τριγυρνούν σα φαντάσματα, δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι έχει γίνει, πως τάχουν φτιάξει όλα τριγύρω, δε ξέρουν τι να κάνουν με τη ζωή τους.
Στο μπαλκόνι μου φάνηκε ότι κινούνταν κάτι σκιές, δίπλα υπήρχε μια ρεματιά, αέρας φύσηξε σε μια στιγμή, αστραπές και βροντές από τα δυτικά, τα δέντρα σείστηκαν στη ρεματιά , κάτι φώτα μακρυά, σηκώθηκα να πιω νερό, μια κανάτα γυάλινη στο ψυγείο,σταγόνες έτρεχαν στο πλάι. Ένα κρύο ντους το πρωί, ένας καθρέφτης με δείχνει ωραίο, πρέπει να βρω κι άλλους τέτοιους, η φίλη γυρνά, όλα καλά.
Ξαναμπαίνω στη πόλη, θέλω να τηλεφωνήσω κάπου, ένα νοσοκομείο, μπαίνω μέσα, ψάχνω καρτοτηλέφωνο, κάτι κορδέλες κόκκινες απαγορευτικές, δυο μουγγοί μιλούσαν με νοήματα,κάποιος φωτογράφιζε ένα graffiti στο τοίχο, ένα ταμέιο, άνθρωποι μπροστά φώνάζαν , χαρτιά και έγγραφα στο πάγγο, νοσοκόμοι μιλούσαν για άδειες κι επιδόματα, δε μπορούσα να βρω μια κάρτα, άδειασα τις τσέπες, τηλεφωνώνησα τελικά, η Χριστίνα κάτω στη Κρήτη, στον Ταυρωνίτη εκεί στο Μάλεμε μου είπε ότι πήρε το σκαλπ του proficiency, γελούσε, το χρειαζόμουν αυτό.
Στο σπίτι μιας φίλης, έξω απ' τη πόλη, προσέχω τη γριά μητέρα της, για να βγει καμιά βόλτα, έχει πήξει. Βράδυ, η γιαγιά μου λέει ιστορίες για το Πάσχα στη Χίο, πυροτεχνήματα τη νύχτα πάνε κι έρχονται, κρότοι και λάμψεις, φούρνοι ψήνουν πίτες, σ' όλο το νησί απλώνεται η μυρουδιά, κρέατα σιτεύουν στα κελάρια, ο πατέρας της είναι θαμένος σ' ένα μοναστήρι, δίπλα σε μια βρύση, ντόπιοι και ξένοι πίνουν νερό από ένα κύπελο κοιτάζοτας τον κάμπο, καρπούζια και σταφύλια στις πλαγιές, δέντρα σαλεύουν στον άνεμο το καλοκαίρι, πρέπει να πάω κατά κει κάποτε.
Δεν κάνω και τίποτα σπουδαίο, πλησιάζω να δω αν είναι καλά , άμα αναπνέει, κοιμάται ήσυχα, σα να χαμογελά στον ύπνο της, σκέφτομαι άλλους γέρους που κρύβουν λεφτά σε στρώματα και μαξιλάρια, δε δίνουν μια φέτα ροδάκινο στην Αλβανίδα που τους κοιτάζει, μετρούν τα γεμιστά στο ψυγείο, αντί για ρεύμα ανάβουν το καντήλι για οικονομία, έχουν ακίνητα και μεζονέτες, μετρούν και ξαναμετρούν τις καταθέσεις τους, αρρωσταίνουν όταν χάνουν χρήματα, στομάχια τρυπάνε, ακτινογραφίες, σπινθηρογραφήματα, υπερηχογραφήματα, εγχειρίσεις,αναισθησίες, βόλτες στον άλλο κόσμο, γιατροί άπληστοι, όργανα βγαίνουν, μπαλονάκια μπαίνουν, στις καφετέριες κλέβουν ζάχαρες καφετιές, μπαίνουν στο ίντερνετ, ξενυχτάνε ψάχνοντας πορνό, νομίζουν ότι ο αέρας είναι μολυσμένος - εδώ έχουν δίκιο- το κλίμα αλλαγμένο, ο πλανήτης χαλασμένος, το νερό δηλητηριασμένο, φίλτρα και κόντρα φίλτρα στις βρύσες, τριγυρνούν σα φαντάσματα, δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι έχει γίνει, πως τάχουν φτιάξει όλα τριγύρω, δε ξέρουν τι να κάνουν με τη ζωή τους.
Στο μπαλκόνι μου φάνηκε ότι κινούνταν κάτι σκιές, δίπλα υπήρχε μια ρεματιά, αέρας φύσηξε σε μια στιγμή, αστραπές και βροντές από τα δυτικά, τα δέντρα σείστηκαν στη ρεματιά , κάτι φώτα μακρυά, σηκώθηκα να πιω νερό, μια κανάτα γυάλινη στο ψυγείο,σταγόνες έτρεχαν στο πλάι. Ένα κρύο ντους το πρωί, ένας καθρέφτης με δείχνει ωραίο, πρέπει να βρω κι άλλους τέτοιους, η φίλη γυρνά, όλα καλά.
Ξαναμπαίνω στη πόλη, θέλω να τηλεφωνήσω κάπου, ένα νοσοκομείο, μπαίνω μέσα, ψάχνω καρτοτηλέφωνο, κάτι κορδέλες κόκκινες απαγορευτικές, δυο μουγγοί μιλούσαν με νοήματα,κάποιος φωτογράφιζε ένα graffiti στο τοίχο, ένα ταμέιο, άνθρωποι μπροστά φώνάζαν , χαρτιά και έγγραφα στο πάγγο, νοσοκόμοι μιλούσαν για άδειες κι επιδόματα, δε μπορούσα να βρω μια κάρτα, άδειασα τις τσέπες, τηλεφωνώνησα τελικά, η Χριστίνα κάτω στη Κρήτη, στον Ταυρωνίτη εκεί στο Μάλεμε μου είπε ότι πήρε το σκαλπ του proficiency, γελούσε, το χρειαζόμουν αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου