Στο περιφερειακό γέρνουμε στις στροφές με μια μηχανή, άλλη αίσθηση όταν είσαι πάνω σε μοτοσυκλέτα, νιώθεις ευάλωτος όπως ρολάρουν από δίπλα οχήματα μεταλικά, αισθάνεσαι το οδόστρωμα από κάτω να πάλεται, θες να σύρεις το χέρι σου απάνω του, τούνελ μπροστά, απο κάτω ο Θερμαϊκός σα λίμνη τεράστια, καράβια αραγμένα μοιάζουν νάχουν κολήσει στο νερό, ο ήλιος πυρπολέι τα βουνά καθώς γέρνει στη δύση του, κόκκινο παντού καθώς το βαρομετρικό χαμηλώνει, μια καντίνα κάτω απ τη κοιλιά μιας γέφυρας, δυο τρεις τύποι γύρω από ένα τραπέζι πλαστικό, κάποιος κολά με ηλεκτροκόληση, ματογυάλια μαύρα να προφυλάξουν τα μάτια, σπινθήρες πετάγονται τριγύρω, ο αέρας μαστιγώνει το πρόσωπο, θάλασα απο πολυκατοικίες, δάση από κεραίες άλλες δείχνουν κατά το βορρά, άλλες κατα το νότο, σκαλωσιές μεταλικές της ΔΕΗ, πιάτα περσελάνινα για μόνωση από τα ψηλά βολτ που μπορούν να σε καρβουνιάσουν, πουλιά παρασέρνονται από τον αέρα, αερόπλανα πετούν από πάνω, έχω ψύχωση μ αυτά.
Ο Αντώνης μ'αφήνει κάπου στα Διαβατά, τα αστικά έχουν στάση, πρέπει να κινηθείς κάπως σ αυτή τη δουλειά.
Δε περίμενα ποτέ ότι θάκανα μαθήματα σε μικρά παιδιά, ότι θα έβαζα πράγματα στο μυαλουδάκι τους που άλλες φορές αντιστέκεται κι αλλες φορές του αρέσει το όλο πράγμα, οπως μου ζητούν να τους ξαναδιαβάσω παραμύθια κι εγώ παίρνω μάτι τα βιβλία τους, ανθολόγια με ρόδια ζωγραφιστά και βιβλία αρχαίων που τάχω ξεπετάξει ώσπου να τελειώσει το μάθημα, κείμενα ωραία, ένα του Ροϊδη'' Η εορτή του πατρός μου'' πολύ γέλιο. Άλλα παιδιά είναι σε χορωδίες, τραγούδια για το πολυτεχνείο'' Η πλατεία ήταν γεμάτη'' τόχα ξεχάσει εντελώς.
Πάω σ' ένα σπίτι έξω από το προάστιο δίχως φώτα, ένα στρατόπεδο εγκαταλειμένο, μια σκοπιά υπερυψωμένη, διώροφη κατοικία με σοβάδες ακόμα στους τοίχους, ένα Πεκινουά σα γκρέμλιν δαιμονισμένο ορμά από κάπου και δαγκώνει το παπούτσι μου με μανία, ''Μη φοβάσαι είναι εμβολιασμένο'' ένα καναρίνι γκρίζο και κίτρινο τρομαγμένο σ΄ ενα κλουβι στο τοίχο, κουβέντες Ρώσικες, ένα Άλφα Ρομέο παρκαρισμένο, ευτυχώς ο μικρός είναι γατόνι και δε με κουράζει, ο μπαμπάς χαίρεται να μου δίνει λεφτά, κάνει κάτι για το παιδί του, ο άλλος γιος στο Μόναχο σερβιτόρος, μπορεί νά φύγουν όλοι κατά κει μλούν μαζί του στο skype, τους αρέσει που δε φοβήθηκα το γκρέμλιν και γελούσα όταν με δάγκωνε.
Μετά πάω στην Πολίχνη, τα αστικά κινούνται πια, ένα κορίτσι κατα κει, ο πατέρας του είναι αστυνομικός στη Τυφλίδα, μαλακό το κλίμα λέει γύρω από τον Εύξεινο Πόντο , πορτοκαλιές και λωτοί με σκούρα σάρκα, σκληρή φυτρώνουν στη Μαύρη θάλασσα δίπλα, γι αυτό άλλωστε τόχαν αποικίσει το μέρος οι αρχαίοι, ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα έχει στείλει ο μπαμπάς στο κορίτσι για τη γιορτή του κι ένα σταυρό swarovski που τον φορούσε σ' ένα χορό του σχολείου κι αντανακλούσε όλα τα χρώματα ώσπου έπεσε κάπως κι έσπασε- δεν ήξερα ότι σπάνε τόσο εύκολα αυτά τα πετραδάκια- μου φέρνει ένα τσάι που τό πήραν στα σύνορα Τουρκίας - Γεωργίας, μυρίζει υπέροχα.Το κορίτσι τρελλαίνεται για τη Μόνικα Μπελούτσι, πίνει νερό από ένα νεροπότηρο διάφανο, κάτι σάιτ Ρώσικα στον υπολογιστή, εικόνες από κει πάνω, κρουαζιερόπλοια στο Βόλγα και στη Βαλτική θάλασσα.
Όπως σχολάω αργά το βράδυ λεοφωρεία εκδομικά έξω απο το ΚΑΨΗΣ, πνακίδες Τούρκικες, άλλα λεωφορεία ελληνικά, εκδρομές στο Πήλιο και στα Ζαγοροχώρια, πρακτορεία Βουλγαρικά για τη Βάρνα, το Μπουργκαζ και τη Σόφια, πρακτορεία Αλβανικά για τη Κορυτσά και τα Τύρανα, σκουριαμένα βαγόνια του ΟΣΕ, αναγελίες για δρομολόγια στα Σκόπια, επιγραφές έξω απο ανταλακτήρια σε όλες τις γλώσσες για αποστολές χρημάτων σ' όλο το κόσμο, μαγαζιά με στολίδια Χριστουγεννιάτικα έχουν ανοίξει, φώτα πολύχρωμα, γυαλιά σπασμένα αντανακλούν ακτίνες, συντριβάνια εξακοντίζουν στάλες νερού χρωματιστές, άλλα καταστήματα πουλάνε πολυέλαιους με κρυσταλάκια swarovski που περιστρέφονται σε άξονες αόρατους, γάτες βγαίνουν από τα στενά, μάτια με κόρες κάθετες που γυαλοκοπούν, όλα λάμπουν, δε μπορώ νάχω παράπονο από τη δουλειά μου.
Ο Αντώνης μ'αφήνει κάπου στα Διαβατά, τα αστικά έχουν στάση, πρέπει να κινηθείς κάπως σ αυτή τη δουλειά.
Δε περίμενα ποτέ ότι θάκανα μαθήματα σε μικρά παιδιά, ότι θα έβαζα πράγματα στο μυαλουδάκι τους που άλλες φορές αντιστέκεται κι αλλες φορές του αρέσει το όλο πράγμα, οπως μου ζητούν να τους ξαναδιαβάσω παραμύθια κι εγώ παίρνω μάτι τα βιβλία τους, ανθολόγια με ρόδια ζωγραφιστά και βιβλία αρχαίων που τάχω ξεπετάξει ώσπου να τελειώσει το μάθημα, κείμενα ωραία, ένα του Ροϊδη'' Η εορτή του πατρός μου'' πολύ γέλιο. Άλλα παιδιά είναι σε χορωδίες, τραγούδια για το πολυτεχνείο'' Η πλατεία ήταν γεμάτη'' τόχα ξεχάσει εντελώς.
Πάω σ' ένα σπίτι έξω από το προάστιο δίχως φώτα, ένα στρατόπεδο εγκαταλειμένο, μια σκοπιά υπερυψωμένη, διώροφη κατοικία με σοβάδες ακόμα στους τοίχους, ένα Πεκινουά σα γκρέμλιν δαιμονισμένο ορμά από κάπου και δαγκώνει το παπούτσι μου με μανία, ''Μη φοβάσαι είναι εμβολιασμένο'' ένα καναρίνι γκρίζο και κίτρινο τρομαγμένο σ΄ ενα κλουβι στο τοίχο, κουβέντες Ρώσικες, ένα Άλφα Ρομέο παρκαρισμένο, ευτυχώς ο μικρός είναι γατόνι και δε με κουράζει, ο μπαμπάς χαίρεται να μου δίνει λεφτά, κάνει κάτι για το παιδί του, ο άλλος γιος στο Μόναχο σερβιτόρος, μπορεί νά φύγουν όλοι κατά κει μλούν μαζί του στο skype, τους αρέσει που δε φοβήθηκα το γκρέμλιν και γελούσα όταν με δάγκωνε.
Μετά πάω στην Πολίχνη, τα αστικά κινούνται πια, ένα κορίτσι κατα κει, ο πατέρας του είναι αστυνομικός στη Τυφλίδα, μαλακό το κλίμα λέει γύρω από τον Εύξεινο Πόντο , πορτοκαλιές και λωτοί με σκούρα σάρκα, σκληρή φυτρώνουν στη Μαύρη θάλασσα δίπλα, γι αυτό άλλωστε τόχαν αποικίσει το μέρος οι αρχαίοι, ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα έχει στείλει ο μπαμπάς στο κορίτσι για τη γιορτή του κι ένα σταυρό swarovski που τον φορούσε σ' ένα χορό του σχολείου κι αντανακλούσε όλα τα χρώματα ώσπου έπεσε κάπως κι έσπασε- δεν ήξερα ότι σπάνε τόσο εύκολα αυτά τα πετραδάκια- μου φέρνει ένα τσάι που τό πήραν στα σύνορα Τουρκίας - Γεωργίας, μυρίζει υπέροχα.Το κορίτσι τρελλαίνεται για τη Μόνικα Μπελούτσι, πίνει νερό από ένα νεροπότηρο διάφανο, κάτι σάιτ Ρώσικα στον υπολογιστή, εικόνες από κει πάνω, κρουαζιερόπλοια στο Βόλγα και στη Βαλτική θάλασσα.
Όπως σχολάω αργά το βράδυ λεοφωρεία εκδομικά έξω απο το ΚΑΨΗΣ, πνακίδες Τούρκικες, άλλα λεωφορεία ελληνικά, εκδρομές στο Πήλιο και στα Ζαγοροχώρια, πρακτορεία Βουλγαρικά για τη Βάρνα, το Μπουργκαζ και τη Σόφια, πρακτορεία Αλβανικά για τη Κορυτσά και τα Τύρανα, σκουριαμένα βαγόνια του ΟΣΕ, αναγελίες για δρομολόγια στα Σκόπια, επιγραφές έξω απο ανταλακτήρια σε όλες τις γλώσσες για αποστολές χρημάτων σ' όλο το κόσμο, μαγαζιά με στολίδια Χριστουγεννιάτικα έχουν ανοίξει, φώτα πολύχρωμα, γυαλιά σπασμένα αντανακλούν ακτίνες, συντριβάνια εξακοντίζουν στάλες νερού χρωματιστές, άλλα καταστήματα πουλάνε πολυέλαιους με κρυσταλάκια swarovski που περιστρέφονται σε άξονες αόρατους, γάτες βγαίνουν από τα στενά, μάτια με κόρες κάθετες που γυαλοκοπούν, όλα λάμπουν, δε μπορώ νάχω παράπονο από τη δουλειά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου