Και να σκεφτείς ότι ήθελε να γίνει αρχηγός ολόκληρου του σώματος, όταν μου είπε το βαθμό που αποστρατεύτηκε ήθελα να βαρέσω προσοχή, το ήθελε πολύ, το κυνήγησε, τα έδωσε όλα, αλλά ρε φίλε στην Ελλάδα είσαι, τον φάγανε στις κρίσεις έπεσαν βίσματα, δόντια και σαγόνια, καρχαρίες και πιράνχας, τον γονάτισαν, ''Μή χάσεις το χαμόγελό σου και γώ σαν και σένα ήμουνα, δε θέλω να τα θυμάμαι, με τσάκισε , κράτα δύναμη'' μούπε και μούσφιξε το χέρι δυνατά.
Οι σοφοί βέβαια λένε ''Σε ότι αγαπάς δώσε τη μικρότερη σημασία, άμα το χάσεις έσβησες, κάηκες''.
Γουστάρεις ένα κορίτσι μη πέφτεις με τα μούτρα, κάνε λίγο κράτει, άστην να ψάχνεται,'' Μήπως δε με θέλει, μήπως δε του αρέσω;'' παίχτο αδιάφορος κι ας τρέμουν τα γόνατα σου κι ας κοχλάζεις από μέσα σου, άστην να σκέφτεται ''Τι ρόλο βαράει ο τύπος;'' γίνε προσιτός κι απόμακρος όπως τη παρατηρείς με την άκρη του ματιού να σε κοιτά κάτω απο τα μαύρα γυαλιά της, μη την αγνοείς εντελώς καθώς κουμπώνει και ξεκουμπώνει το κόκκινο πουκάμισο στο μέρος που φουσκώνει το στήθος της.
Αν το θες πολύ πάλεψέ το κι άστο νάρθει από μόνο του, τότε που δεν το περιμένεις, που είσαι αλλού που τόχεις ξεχάσει, είναι καλύτερα έτσι, φυλάξου, μη το ζορίζεις, μη το πιέζεις κι αμα δεις ότι δε σε παίρνει κάνε πίσω εγκαίρως, πριν πάρουν χαμπάρι τι έγινε, μπορεί να μην ήταν για σένα, να μη το ήθελες και τόσο πολύ, να μην άξιζε το κόπο βρε αδερφέ, δε θα πεθάνουμε κιόλας, πρόσεχε τις νοητές κόκκινες γραμές, από ένα σημείο και μετά γίνεται επικίνδυνο το πράγμα, τραβήξου, δες το από απόσταση, άμα τρελλαίνεσαι για την οικογένεια κράτα και κάνα δυο φιλαράκια, βρες και κάνα χόμπυ δε ξέρεις τι γίνεται.
Εδώ κόσμος και κόσμος έγινε θρύψαλα, ήθελαν ένα κάρο πράγματα και δε μπορείς να τους κατηγορήσεις γι αυτό, σπίτια με αξεσουάρ αστραφτερά, κόλπα αρχιτεχτονικά, σκάλες ελικοειδείς μπαλκόνια και βεράντες με θέα το πέλαγο, ταξίδια όλο το χρόνο κι επικοινωνίες μ΄όλες τις άκρες της γης, βόλτες στη Φλωρεντία με τη Swiss Air, τα κυνήγησαν αυτά με πάθος σφοδρό κι όταν όλα σκόρπισαν στον άνεμο αποδείχθηκε ότι δεν είχαν σχέδιο εναλακτικό, πήγαν στο περίπτερο ζητώντας μονάχα βανίλια δεν είχαν σκεφτεί να ζητήσουν φράουλα ή καραμέλα ή σοκολάτα, όταν δε πήραν αυτό που ζητούσαν ράγισαν, έσπασαν αγρίεψαν, δε μπορείς να τους υσηχάσεις, το μάτι τους γυαλίζει, όλα τους φταίνε, δε ξέρουν που να ξεσπάσουν.
Αλλά ακόμα κι ο Ωνάσης τη πάτησε σαν σκοτώθηκε ο γιος του, δεν το περίμενε, δεν του είχε περάσει απ' το μυαλό ότι μπορούσε να του συμβεί κάτι τέτοιο, ήθελε να τον καταψύξει για να τον αναστήσουν και να τον φέρουν πίσω από τον άλλο κόσμο οι γιατροί στο μέλλον. Κοιμόταν στο μνήμα του στο Σκορπιό και τούφερναν μια κουβέρτα να μη κρυώνει, τα βλέφαρά του έπεφταν μοναχά τους έβαζε τσιρότα να τα κρατήσει, έγινε κομάτια, δεν έζησε και πολύ μετά από αυτό.
Και στο τέλος τέλος έχει ένα σωρό ωραία πράγματα τριγύρω να προσέξεις, γυναίκες ξανθιές με μαλιά φουντωτά και μπότες γούνινες, πλάσματα περίεργα, σωστοί Κένταυροι δίποδοι έτοιμοι να καλπάσουν στην άσφαλτο, χακί παντελόνια καινούριες σειρές, ήρθε η απαλλαγή μας, μαλιά βρεγμένα από τη βροχή, πράσινα μάτια, κουβαλούν μπουκέτα με χρυσάνθεμα και τριαντάφυλλα τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο, γήπεδα βρεγμένα, φώτα αντανακλώνται στα νερά τους, προβολείς στα πλακάκια φτιάχνουν μονοπάτια, σχάρες αυτοσχέδιες έξω από καφενεία ψήνουν κρέατα, κορυδαλοί με περικεφαλαίες καμουφλάρονται στο έδαφος, σκύλοι έτοιμοι να σου μιλήσουν κοιτάζουν κατά την ακίνητη θάλασσα καθώς βραδιάζει, φώτα στο Θερμαϊκό, γυναίκες με γαλάζιες ποδιές τυλίγουν σάνουιτς σε ζελατίνες, άσπρο ψωμί, κόκκινες φέτες ντομάτας, φροντιστήρια σχολανε, τσάντες στον ώμο, παιδιά αμολιούνται στο δρόμο, φωσφοριζέ παπούτσια, ο καιρός κυλάει, προβλήματα λύνονται μονάχα τους στο βάθος του χρόνου, άστο να πάει, μη το πιέζεις, άκου τους παλιούς.
Οι σοφοί βέβαια λένε ''Σε ότι αγαπάς δώσε τη μικρότερη σημασία, άμα το χάσεις έσβησες, κάηκες''.
Γουστάρεις ένα κορίτσι μη πέφτεις με τα μούτρα, κάνε λίγο κράτει, άστην να ψάχνεται,'' Μήπως δε με θέλει, μήπως δε του αρέσω;'' παίχτο αδιάφορος κι ας τρέμουν τα γόνατα σου κι ας κοχλάζεις από μέσα σου, άστην να σκέφτεται ''Τι ρόλο βαράει ο τύπος;'' γίνε προσιτός κι απόμακρος όπως τη παρατηρείς με την άκρη του ματιού να σε κοιτά κάτω απο τα μαύρα γυαλιά της, μη την αγνοείς εντελώς καθώς κουμπώνει και ξεκουμπώνει το κόκκινο πουκάμισο στο μέρος που φουσκώνει το στήθος της.
Αν το θες πολύ πάλεψέ το κι άστο νάρθει από μόνο του, τότε που δεν το περιμένεις, που είσαι αλλού που τόχεις ξεχάσει, είναι καλύτερα έτσι, φυλάξου, μη το ζορίζεις, μη το πιέζεις κι αμα δεις ότι δε σε παίρνει κάνε πίσω εγκαίρως, πριν πάρουν χαμπάρι τι έγινε, μπορεί να μην ήταν για σένα, να μη το ήθελες και τόσο πολύ, να μην άξιζε το κόπο βρε αδερφέ, δε θα πεθάνουμε κιόλας, πρόσεχε τις νοητές κόκκινες γραμές, από ένα σημείο και μετά γίνεται επικίνδυνο το πράγμα, τραβήξου, δες το από απόσταση, άμα τρελλαίνεσαι για την οικογένεια κράτα και κάνα δυο φιλαράκια, βρες και κάνα χόμπυ δε ξέρεις τι γίνεται.
Εδώ κόσμος και κόσμος έγινε θρύψαλα, ήθελαν ένα κάρο πράγματα και δε μπορείς να τους κατηγορήσεις γι αυτό, σπίτια με αξεσουάρ αστραφτερά, κόλπα αρχιτεχτονικά, σκάλες ελικοειδείς μπαλκόνια και βεράντες με θέα το πέλαγο, ταξίδια όλο το χρόνο κι επικοινωνίες μ΄όλες τις άκρες της γης, βόλτες στη Φλωρεντία με τη Swiss Air, τα κυνήγησαν αυτά με πάθος σφοδρό κι όταν όλα σκόρπισαν στον άνεμο αποδείχθηκε ότι δεν είχαν σχέδιο εναλακτικό, πήγαν στο περίπτερο ζητώντας μονάχα βανίλια δεν είχαν σκεφτεί να ζητήσουν φράουλα ή καραμέλα ή σοκολάτα, όταν δε πήραν αυτό που ζητούσαν ράγισαν, έσπασαν αγρίεψαν, δε μπορείς να τους υσηχάσεις, το μάτι τους γυαλίζει, όλα τους φταίνε, δε ξέρουν που να ξεσπάσουν.
Αλλά ακόμα κι ο Ωνάσης τη πάτησε σαν σκοτώθηκε ο γιος του, δεν το περίμενε, δεν του είχε περάσει απ' το μυαλό ότι μπορούσε να του συμβεί κάτι τέτοιο, ήθελε να τον καταψύξει για να τον αναστήσουν και να τον φέρουν πίσω από τον άλλο κόσμο οι γιατροί στο μέλλον. Κοιμόταν στο μνήμα του στο Σκορπιό και τούφερναν μια κουβέρτα να μη κρυώνει, τα βλέφαρά του έπεφταν μοναχά τους έβαζε τσιρότα να τα κρατήσει, έγινε κομάτια, δεν έζησε και πολύ μετά από αυτό.
Και στο τέλος τέλος έχει ένα σωρό ωραία πράγματα τριγύρω να προσέξεις, γυναίκες ξανθιές με μαλιά φουντωτά και μπότες γούνινες, πλάσματα περίεργα, σωστοί Κένταυροι δίποδοι έτοιμοι να καλπάσουν στην άσφαλτο, χακί παντελόνια καινούριες σειρές, ήρθε η απαλλαγή μας, μαλιά βρεγμένα από τη βροχή, πράσινα μάτια, κουβαλούν μπουκέτα με χρυσάνθεμα και τριαντάφυλλα τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο, γήπεδα βρεγμένα, φώτα αντανακλώνται στα νερά τους, προβολείς στα πλακάκια φτιάχνουν μονοπάτια, σχάρες αυτοσχέδιες έξω από καφενεία ψήνουν κρέατα, κορυδαλοί με περικεφαλαίες καμουφλάρονται στο έδαφος, σκύλοι έτοιμοι να σου μιλήσουν κοιτάζουν κατά την ακίνητη θάλασσα καθώς βραδιάζει, φώτα στο Θερμαϊκό, γυναίκες με γαλάζιες ποδιές τυλίγουν σάνουιτς σε ζελατίνες, άσπρο ψωμί, κόκκινες φέτες ντομάτας, φροντιστήρια σχολανε, τσάντες στον ώμο, παιδιά αμολιούνται στο δρόμο, φωσφοριζέ παπούτσια, ο καιρός κυλάει, προβλήματα λύνονται μονάχα τους στο βάθος του χρόνου, άστο να πάει, μη το πιέζεις, άκου τους παλιούς.
Πολύ ωραίο!
ΑπάντησηΔιαγραφή