Aς μιλήσουμε λοιπόν για γράψιμο, τόσο καιρό κάθομαι κι ακούω κριτικές ''Κράτα τη δουλειά σου, μη βγάζεις τα προσωπικά σου στη φόρα, έχεις μέλλον, είναι αλήθεια αυτά που γράφεις; Mη γράφεις σε πρώτο πρόσωπο, ρίχτο στα μυθιστορήματα αυτά έχουν ψωμί, μη γράφεις τόσο απλά'' , ακούω και δε μιλώ αλλά θα σκάσω μ' αυτά που βλέπω τριγύρω μου.
Πας στο βιβλιοπωλείο και παθαίνεις ναυτία, Ουμπέρτο Έκο και Γιάλομ -πως τον λένε -με το κιλό ψυχανάλυση και κόντρα ψυχανάλυση, τους ρωτάς ''Πως σας φάνηκε;'' δύσκολο αλλά πρέπει νάναι καλό αφού δε το κατάλαβαν, ανοίγεις ένα στη τύχη κάποιας που πουλά εκατοντάδες χιλιάδες, κάτι κλαράκια λέει παρασέρνονται όπως και η ζωή της από τη μοίρα, λες'' Δεν είναι δυνατόν'' ο Ράμφος κι ο Γιανναρας με ατέρμονες περικοκλάδες και θεωρητικολογίες, γράψε σαν άνθρωπος να πάρει ο διάολος, ιντελιγκέντσια ανάπηρη, ο Μαρωνίτης έχει πάρει εργολαβία τον Όμηρο, θα τρίζουν τά κόκαλα του μακαρίτη, πάει όλη η γοητεία του έπους, κείμενα στυφά, στεγνά, στριφνά σα το μεταφραστή τους, πιο εύκολα διαβάζεται το πρωτότυπο που θάλεγε κι ο Ταχτσής.
Απο τα γραφειάκια τους σκαρώνουν εγκεφαλικά κατασκευάσματα, η Ιζαμπέλ Αλιέντε από το κτηματάκι της στη Καλιφόρνια βγάζει πράγμα άφθονο για γυναίκες κουλτουριάρες- τι πληγή κι αυτή πριμαντόνες του διαδικτύου γράφουν κείμενα γλυκανάλατα, νερόβραστα, χωρίς ύφος, χωρίς ψυχή χωρίς αίμα, για να ρίξουν γκομενίτσες με λόγια της συμφοράς, τους βλέπεις μέσα στο ίντερνετ το πρωί ,το μεσημέρι, τα μεσάνυχτα το ξημέρωμα, άλλοι ζουμάρουν σε κοριτσάκια ιμίγυμνα σε παραλίες στις άκρες της Ελλάδας ,ψάχνουν βιντεάκια τους στο U - tube, αναρωτιέσαι πότε δουλεύουν, τι ζωή κάνουν.
Εσύ σαν ιλίθιος δε προλαβαίνεις να πλυθείς, να φας- τι πρόβλημα κι αυτό- ο πάγος έχει βγει μέχρι έξω από το ψυγείο, πρεπει να βγάλεις χειμωνιάτικα, πότε πέρασε το Καλοκαιράκι, χτες ήτανε θαρώ να πληρώσεις λογαριασμούς, να συμαζέψεις το μυαλό σου, περισπασμοί σε αποσυναρμολογούν, στο όριο πάντα κινείσαι, να ανεβάσεις το πήχυ, να σου γίνει δεύτερη φύση κι αντανακλαστικό, να δρέψεις καρπούς το καιρό της σοδειάς για την εποχή της ξεραϊλας, φοβάσαι να μπεις στο μπλογκ πόσοι μπήκαν πάλι, έχεις χάσει το μπούσουλα, σηκώνεσαι κι έχεις αδειάσει απο συναισθήματα, έχεις ξεζουμιστεί οοκληρωτικά, κουτουλάς σε πόρτες και καρέκλες, θες δυο μέρες να συνέλθεις, δε μπορώ να καταλάβω πως αλλιώς μπορεί να γίνει.
Μαθήματα δημιουργικής γραφής λέει και ιστότοποι λογοτεχνικοί και κόλπα περίεργα, έπρεπε νάχαμε γεμίσει Σέξπηρ κι Αισχύλους εδώ πέρα, εκδοτικοί οίκοι μπαίνουν στο κόλπο, γέροι αργόσχολοι στις βιβλιοθήκες, παντρεμένες αραχτές στα ζαχαροπλαστεία έχουν αποθέσει τα καροτσάκια με τα παιδιά και διαβάζουν μπεστ σέλλερς χοντρά, κορίτσια άσχετα γεμάτα αλαζονεία ξέρουν τον Κορτώ και δε ξέρουν το Γιώργο Ιωάννου, μπλοκαρίσματα κι απορίψεις και μαγκιές διάφορες στο facebook.
O Nταλί λέει έβαζε ένα αυγό τηγανητό στον ώμο ενός κοριτσιού και ζητούσε ένα κάρο λεφτά - εξ ου και το αβίντα ντόλαρς- κάτι τζαζίστες της αβάν - γκαρντ έβγαιναν κι έπαιζαν με τρομπετίτσες πλαστικές κι ο κόσμος χειροκροτούσε ώσπου τη ρήμαξαν κι αυτή τη μουσική, ο Αντρέ Μπρετόν έλεγε ''Έναν φιλόσοφο που δεν τον καταλαβαίνω πρέπει νάναι απατεώνας'', ό Αινστάιν '' Αν δε μπορεις το εξηγήσεις απλά σημαίνει ότι δεν το ξέρεις'' ο Μπρεχτ ''Από τις καινούριες κεραίες μας ήρθαν οι παλιές βλακείες΄΄, η ίδια ιστορία ξανά και ξανά τι τα θες
Πας στο βιβλιοπωλείο και παθαίνεις ναυτία, Ουμπέρτο Έκο και Γιάλομ -πως τον λένε -με το κιλό ψυχανάλυση και κόντρα ψυχανάλυση, τους ρωτάς ''Πως σας φάνηκε;'' δύσκολο αλλά πρέπει νάναι καλό αφού δε το κατάλαβαν, ανοίγεις ένα στη τύχη κάποιας που πουλά εκατοντάδες χιλιάδες, κάτι κλαράκια λέει παρασέρνονται όπως και η ζωή της από τη μοίρα, λες'' Δεν είναι δυνατόν'' ο Ράμφος κι ο Γιανναρας με ατέρμονες περικοκλάδες και θεωρητικολογίες, γράψε σαν άνθρωπος να πάρει ο διάολος, ιντελιγκέντσια ανάπηρη, ο Μαρωνίτης έχει πάρει εργολαβία τον Όμηρο, θα τρίζουν τά κόκαλα του μακαρίτη, πάει όλη η γοητεία του έπους, κείμενα στυφά, στεγνά, στριφνά σα το μεταφραστή τους, πιο εύκολα διαβάζεται το πρωτότυπο που θάλεγε κι ο Ταχτσής.
Απο τα γραφειάκια τους σκαρώνουν εγκεφαλικά κατασκευάσματα, η Ιζαμπέλ Αλιέντε από το κτηματάκι της στη Καλιφόρνια βγάζει πράγμα άφθονο για γυναίκες κουλτουριάρες- τι πληγή κι αυτή πριμαντόνες του διαδικτύου γράφουν κείμενα γλυκανάλατα, νερόβραστα, χωρίς ύφος, χωρίς ψυχή χωρίς αίμα, για να ρίξουν γκομενίτσες με λόγια της συμφοράς, τους βλέπεις μέσα στο ίντερνετ το πρωί ,το μεσημέρι, τα μεσάνυχτα το ξημέρωμα, άλλοι ζουμάρουν σε κοριτσάκια ιμίγυμνα σε παραλίες στις άκρες της Ελλάδας ,ψάχνουν βιντεάκια τους στο U - tube, αναρωτιέσαι πότε δουλεύουν, τι ζωή κάνουν.
Εσύ σαν ιλίθιος δε προλαβαίνεις να πλυθείς, να φας- τι πρόβλημα κι αυτό- ο πάγος έχει βγει μέχρι έξω από το ψυγείο, πρεπει να βγάλεις χειμωνιάτικα, πότε πέρασε το Καλοκαιράκι, χτες ήτανε θαρώ να πληρώσεις λογαριασμούς, να συμαζέψεις το μυαλό σου, περισπασμοί σε αποσυναρμολογούν, στο όριο πάντα κινείσαι, να ανεβάσεις το πήχυ, να σου γίνει δεύτερη φύση κι αντανακλαστικό, να δρέψεις καρπούς το καιρό της σοδειάς για την εποχή της ξεραϊλας, φοβάσαι να μπεις στο μπλογκ πόσοι μπήκαν πάλι, έχεις χάσει το μπούσουλα, σηκώνεσαι κι έχεις αδειάσει απο συναισθήματα, έχεις ξεζουμιστεί οοκληρωτικά, κουτουλάς σε πόρτες και καρέκλες, θες δυο μέρες να συνέλθεις, δε μπορώ να καταλάβω πως αλλιώς μπορεί να γίνει.
Μαθήματα δημιουργικής γραφής λέει και ιστότοποι λογοτεχνικοί και κόλπα περίεργα, έπρεπε νάχαμε γεμίσει Σέξπηρ κι Αισχύλους εδώ πέρα, εκδοτικοί οίκοι μπαίνουν στο κόλπο, γέροι αργόσχολοι στις βιβλιοθήκες, παντρεμένες αραχτές στα ζαχαροπλαστεία έχουν αποθέσει τα καροτσάκια με τα παιδιά και διαβάζουν μπεστ σέλλερς χοντρά, κορίτσια άσχετα γεμάτα αλαζονεία ξέρουν τον Κορτώ και δε ξέρουν το Γιώργο Ιωάννου, μπλοκαρίσματα κι απορίψεις και μαγκιές διάφορες στο facebook.
O Nταλί λέει έβαζε ένα αυγό τηγανητό στον ώμο ενός κοριτσιού και ζητούσε ένα κάρο λεφτά - εξ ου και το αβίντα ντόλαρς- κάτι τζαζίστες της αβάν - γκαρντ έβγαιναν κι έπαιζαν με τρομπετίτσες πλαστικές κι ο κόσμος χειροκροτούσε ώσπου τη ρήμαξαν κι αυτή τη μουσική, ο Αντρέ Μπρετόν έλεγε ''Έναν φιλόσοφο που δεν τον καταλαβαίνω πρέπει νάναι απατεώνας'', ό Αινστάιν '' Αν δε μπορεις το εξηγήσεις απλά σημαίνει ότι δεν το ξέρεις'' ο Μπρεχτ ''Από τις καινούριες κεραίες μας ήρθαν οι παλιές βλακείες΄΄, η ίδια ιστορία ξανά και ξανά τι τα θες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου