Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Για τις ταινίες

Πάντα μου άρεσαν οι καλές ταινίες. και κατά καιρούς έβλεπα κάτω από περίεργες συνθήκες.

Όταν έμενα στις εστίες στο ΔΕΛΤΑ, ένα πρώην ξενοδοχείο είχα δει το «Εξπρές του μεσονυκτίου» σε μια παλιά τηλεόραση στο κυλικείο. Μου είχε αρέσει η αρχή και το τέλος, το ενδιάμεσο δεν βλέπεται, με κείνο το παληκάρι που ήταν όμορφο είτε με μακριά μαλλιά είτε κουρεμένο και που πήγε θαρρώ από Έιτζ. Και βέβαια μου άρεσε η μουσική και η σκηνή με τον ήρωα να τρέχει στο πρωϊνό φως και χάνεται.

Στο «Μακεδονικόν» ένα σινεμά λίγο κουλτουριάρικο είχα δει κάμποσες ταινίες μόνος μου όπως την «Αλίκη στις πόλεις» του Βέντερς με το ξανθό χαμένο κοριτσάκι κι έναν νεαρό θαρρώ που δεν ξέρει τι να το κάνει. Εκεί είχα δει τις πρώτες φρέσκιες ταινίες του Κουστουρίτσα απ’ την κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία. Θυμάμαι και το «Μπέρντι» με τον Μάθιου Μοντίν που μου ‘λεγε ο φίλος μου ο Μαυρίδης ότι του μοιάζω.

Αργότερα σ’ ένα λεωφορείο όπως είχα απέναντί μου τα στενά της Ρεντίνας κι έπειτα τον Στρυμωνικό Κόλπο είδα να κυνηγούν λυσσασμένα τον Ματ Ντέιμον στους δρόμους του Μιλάνου.


Απόσπασμα από το καινούριο διήγημα "Δαίμονες"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΩΣΕΙ ΑΝΘΟΣ ΤΟΥ ΑΓΡΟΥ

«Ο οδηγός κλείνει τα μάτια όλη την ώρα !» του ψιθύρισε σκύβοντας η γυναίκα που καθόταν στο απέναντι κάθισμα, - « σοβαρά;»  είπε  αυτός και κ...