ΑΛΦΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ

Μια γυναίκα μου λέει ότι στα Harrods του Λονδίνου υπάρχει ένα ιχθυοπωλείο τόσο όμορφο που μπορεί να ζαλιστείς και να χαθείς εκεί μέσα.

Έχει εκεί μέσα ψάρια απ όλο τον κόσμο απλωμένα πάνω στον πάγο, ενυδρεία στρωμένα με χαλίκια και βότσαλα και πετραδάκια χρωματιστά, αχιβάδες και καραβίδες, σαλάχια με σώματα επίπεδα σαν παλάμες κι ένα κεντρί στη διχαλωτή ουρά τους κολυμπούν τριγύρω, φυσαλίδες κοράλλια και φύκια παντού, χρώματα γαλάζια και πράσινα που σε ησυχάζουν, πισίνες με ψαράκια μικρούτσικα που κάνουν μασάζ στα πόδια, συντριβάνια απ όπου πίνουν νερό παπαγάλοι δαχτυλιδόλαιμοι, φυτά υδρόβια επιπλέουν, δροσιά και ηρεμία .

Τώρα μπορεί να μην είναι ακριβώς έτσι , όρκο δε παίρνω, αλλά εγώ το φαντάζομαι σαν ένα μέρος παραμυθένιο όπου έχουν φέρει πλάσματα που κολυμπούσαν σε θάλασσες μακρινές, χιλιάδες μίλια μακριά , εκεί όπου υπάρχουν υδροβιότοποι πλούσιοι και τα νερά είναι γεμάτα με γαριδούλες και πλαγκτόν, θάλασσες που διασχίζονται από ρεύματα θερμά και ψυχρά, το ρεύμα του κόλπου του Μεξικού και το ρεύμα του θείου βρέφους, το El Ninio, το ρεύμα της Ιαπωνίας όπου η θάλασσα έχει ένα χρώμα τόσο βαθύ μπλε και το ρεύμα που διαπερνά την τάφρο των Φιλιππίνων, εκεί όπου θερμά νερά αναβλύζουν από τον πάτο της θάλασσας και πλάσματα της αβύσσου επιβιώνουν στα σκοτεινά βάθη.

Στρείδια μαργαριτοφόρα έχουν κουβαλήσει στο πολυκατάστημα, από τα ρηχά των μακρινών θαλασσών όπου παλίρροιες ανοιξιάτικες και φουσκονεριές στροβιλίζονται, κοντά σε αμμουδιές με άμμο και πέτρες καυτές, σκόπελοι και ύφαλοι, φοίνικες και καρύδες κι ακτές απόκρημνες όπου σκάνε τα αφρισμένα κύματα, καταρράχτες θεόρατοι αμολούν τα νερά τους από ψηλά .

Ίσως και να τα χουν κουβαλήσει από μέρη όπου το φεγγάρι τραβάει τα νερά τη νύχτα και τότε αναδύονται στην επιφάνεια πλάσματα αλλόκοτα που θέλουν να τραφούν, θάλασσες που οργώνονται από σκάφη καταμαράν με ξύλα ή καλάμια χοντρά δεμένα μεταξύ τους, χελώνες κωπηλατούν με τα σαν πτερύγια πόδια τους , μασουλούν μέδουσες άσπρες που μοιάζουν με ζελέ.

Πριονόψαρα με ρύγχος σαν σπαθί, δελφίνια λειόδερμα, γατόψαρα και σκυλόψαρα αναδιπλώνουν τα σώματα τους, χελιδονόψαρα απογειώνονται να δροσιστούν από άνεμους ανατολικούς και δυτικούς που τα μαστιγώνουν αδιάκοπα, πουλιά καρφώνουν τα ράμφη τους στην επιφάνειες και βουτούν ύστερα μέχρι βαθιά πολύ, φιγούρες σαλεύουν απειλητικά , καρχαρίες σφυροκέφαλοι, φώκιες και ξιφίες και κήτη διάφορα κατά κει, με ραβδώσεις βιολετί στο λείο σώματά τους που σκίζει το νερό, ο δίσκος του ήλιου θολός, τ' άστρα καθοδηγούν τους ανθρώπους τη νύχτα,

ο Νότιος Σταυρός κι ο Χαμαιλέων, η Ύδρα κι ο Ωμέγα και το υπέροχο εκείνο άστρο του νότιου ημισφαιρίου, ο Άλφα του Κενταύρου .

Τα φέρανε στα Harrods τα ψάρια που κολυμπούσαν αμέριμνα σε κείνες τις θάλασσες, μπορείς λέει να δοκιμάσεις άμα θέλεις κάνα κομμάτι από τόνο με την ασημένια ράχη ή καμιά σαρδέλα άμα θέλεις και πεινάς κι ωμή μπορείς να τη φας, τόσο φρέσκια είναι, άντε να ρίξεις απάνω της λίγο άλατι ή λεμονάκι

Τα φέρανε στο ιχθυοπωλείο τα ψαράκια που κολυμπούσαν σ' εκείνες τις θάλασσες όπου η απεραντοσύνη κουράζει το βλέμμα, μέσα στη νηνεμία κοιτάς να επιπλέουν παράξενα αντικείμενα, ένας κορμός φαγωμένος απ την αρμύρα, ένα μπιτόνι, ένα στρώμα πλαστικό ανάμεσα σε χορταράκια της θάλασσας , ο ήλιος παίζει με τα νερά παραμορφώνοντας τις σιλουέτες των αντικειμένων, το αέναο λίκνισμα σε ζαλίζει, χάνεις την αίσθηση του προσανατολισμού, του χώρου, του χρόνου και της ύπαρξης.

Μπορεί να ζαλιστείς και να χαθείς για πάντα κατά κει , όργανα πλοήγησης αρχίζουν να δείχνουν ότι να ναι, πυξίδες χαλασμένες, καράβια φαντάσματα πάνε κι έρχονται ακυβέρνητα, ραντάρ και παλμογράφοι καταγράφουν δονήσεις των τεκτονικών πλακών κι εκρήξεις στον πάτο της υγρής λεκάνης, δορυφόροι πιάνουν αλλαγές βαρομετρικών, κομμάτια κομητών στουκάρουν με μανία πάνω στην απέραντη υδάτινη επιφάνεια , δορυφόροι κατοπτεύουν το γαλάζιο πλανήτη, πιάνουν καταιγίδες μαγνητικές, θερμές, υγρές κι αέριες μάζες συγκρούονται , ανεμοστρόβιλοι έρχονται απ το πουθενά, αεροπλάνα πετούν από πάνω σε τροχιές διασταυρούμενες, μπορεί και να χαθείς κατά κει για πάντα.