Σε μια πλατεία Δυτικά καθόμαστε με μια παρέα, σερβιτόροι πάνε κι έρχονται, πιάτα χτυπούν μεταξύ τους, νερά αδειάζουν σε ποτήρια, μια βουή στην ατμόσφαιρα, ο Καράς '' ..όταν πονάς εγώ τρελλά τη βρίσκω'', απέναντί μας τσιμέντο μέχρι πάνω στο Ωραιόκαστρο, κάτι καπνομάγαζα κατά τη Σταυρούπολη. Μικρά περνούν με σορτσάκια κοντά και μας χαλβαδιάζουν, γραφεία μεσιτικά διαφημίζουν μια χερσόνησσο που πουλιέται στη Κασσάνδρα μια φωτογραφία τρομερή, βράχια και πράσινο και θάλασσα.
Ένας μας λέει για τη Κωνσταντινούπολη όπου ταξίδεψε και του άρεσε πολύ, πήγε σε κάτι μαγαζιά υπόγεια με γυναίκες αισθησιακές, ξανθιές και σκουρόχρωμες, συντριβάνια με νομίσματα, τσαγιέρες διπλές έφτιαχναν με τον ατμό τσάι βαθύ κόκκινο, σε μια εκκλησιά κοινώνησε, κάτι εικόνες με το Χριστό πεθαμένο, το σώμα ξεψυχισμένο, Η Μαρία Μαγδαληνή απόστεφε το βλέμα να μη βλέπει, ένα μικρό φοβόταν να μεταλάβει γιατί ήταν μια τυφλή με γυαλιά μαύρα μπροστά του '' Ο κακός λύκος'' έλεγε συνέχεια. Τον πήγαν σε κάτι στενά και του είπανε ότι από κάτω είδαν το μαρμαρωμένο βασιλιά να έχει μετακινηθεί απ το θρόνο του και να έχει βγάλει το μισό σπαθί απ το θηκάρι του.
Άλλος λέει για τα μελίσια του, για καστανόμελο , πευκόμελο και μέλι από ρείκια, αυτό είναι λέει το καλύτερο αλλά με τη ξέρα δεν έχουν γύρη τα λουλούδια και βόσκει τις μέλισσες σ' ένα κτήμα με λεβάντα κι άλλα αρωματικά χόρτα που έχει κάπου. Η ξηρασία έκαψε και τις ντομάτες του και περιμένουν τώρα τις βροχές να πάνε για μανιτάρια με τους φίλους του, προσέχουν όμως πάντα ένα φονικό είδος που το λένε ''Το καπέλλο του θανάτου''.
Είναι κι ένας ναυτικός μαζί μας που έχει οργώσει τις εφτά θάλασσες, με πετρελαιοφόρα και άλλα καράβια εμπορικά, έχει περάσει αυτός απ' τα κανάλια του Παναμά, πάνω απ' το ρήγμα του Αγίου Αντρέα κάπου στον Ειρηνικό, είδε χιόνια στη Νότια Αφρική, Γιαπωνέζους νευρωτικούς και ύπουλους, πορνεία βρωμερά, πλυμμήρες στη Σαγγάη, κόντεψε να σκοτωθεί όπως τον κατέβαζαν μ' ένα ''καλάθι'' σ' ένα μικρό φορτηγό στα διεθνή ύδατα, κάπου στη Μάλτα, εκεί λέει ξεφορτώνουν για να γλυτώσουν τους φόρους, στη Πολωνία έδωσε κάτι πορτοκάλια σ' έναν τύπο κι αυτός τα πήγε στο σπίτι του, τάβαλε σ' ένα τραπέζι και τα κοιτούσαν με τα παιδιά του τόσο τους άρεσαν. Το πιο τρελλό τους έτυχε στον Ινδικό, ακούστηκε πως ένα ζώο λυσσασμένο είχε ανέβει στο καράβι με κάποιο τρόπο, κι όλοι έτρεμαν, κυκλοφορούσαν ιστορίες πως το είχε δει στο αμπάρι ένας μηχανικός, άλλος έλεγε ότι είδε μια ουρά φουντωτή πίσω από κάτι μάνικες, όλοι έβλεπαν σκιές ύποπτες, τα βράδια κλείδωναν τους θαλάμους, ένας είχε βάλει ένα ψυγείο πίσω απ τη πόρτα το βράδυ, παράνοια. Χάθηκε κι ένα πορτοφόλι κι όλοι στράφηκαν σ' ένα χαζό ναύτη, τον στρίμωξαν, κάποιος έχωσε το κεφάλι του σ' ένα βαρέλι, ο χαζός έκλαιγε, αποδείχτηκε ότι τη λαδιά την έκανε ένας δόκιμος που μισούσαν, τους άλαζε πόστα, τους έκανε πόλεμο, ήταν κολητός του καπετάνιου σκέφτονταν να τον ρίξουν ένα βράδυ στη θάλασσα να τον φάνε τα σκυλόψαρα, δεν ήξερε και κολύμπι, άλλος πρότεινε αν έβρισκαν το λυσσασμένο ζώο να το έκλειναν μαζί του σε κάνα θάλαμο να τον περιποιηθεί, ο ήλιος βαρούσε κατακέφαλα, υγρασία των τροπικών, κάποιος τάχε παίξει, ξύρισε το κεφάλι του γυρνούσε με τα χέρια ανοιχτά, προκλητικός, ψάχνοτας για καυγά , γελούσε μοναχός του, τα είχαν δει όλα.
Στη πλατεία τηλεοράσεις σ' ένα μαγαζί δείχνουν μοντέλα να περπατούν στις αμουδιές του Μπαλί, κάτι μικρά κοριτσάκια κάθονται στο δρόμο κατάχαμα και καταγής να δουν το θέαμα, ο ναυτικός συνεχίζει '' Μια φορά μου είπε ο καπετάνιος ''Κοίτα αυτό το άστρο, αυτό ακολουθούμε'' η θάλασσα έσκαγε με μανία στα πλευρά του καραβιού, δεξιά αριστερά ούτε ένα φως, σκοτάδι πυκνό , όπου άξαφνα ένα ουρλιαχτό ακούστηκε από κάπου, μου σηκώθηκε η τρίχα..............
Ένας μας λέει για τη Κωνσταντινούπολη όπου ταξίδεψε και του άρεσε πολύ, πήγε σε κάτι μαγαζιά υπόγεια με γυναίκες αισθησιακές, ξανθιές και σκουρόχρωμες, συντριβάνια με νομίσματα, τσαγιέρες διπλές έφτιαχναν με τον ατμό τσάι βαθύ κόκκινο, σε μια εκκλησιά κοινώνησε, κάτι εικόνες με το Χριστό πεθαμένο, το σώμα ξεψυχισμένο, Η Μαρία Μαγδαληνή απόστεφε το βλέμα να μη βλέπει, ένα μικρό φοβόταν να μεταλάβει γιατί ήταν μια τυφλή με γυαλιά μαύρα μπροστά του '' Ο κακός λύκος'' έλεγε συνέχεια. Τον πήγαν σε κάτι στενά και του είπανε ότι από κάτω είδαν το μαρμαρωμένο βασιλιά να έχει μετακινηθεί απ το θρόνο του και να έχει βγάλει το μισό σπαθί απ το θηκάρι του.
Άλλος λέει για τα μελίσια του, για καστανόμελο , πευκόμελο και μέλι από ρείκια, αυτό είναι λέει το καλύτερο αλλά με τη ξέρα δεν έχουν γύρη τα λουλούδια και βόσκει τις μέλισσες σ' ένα κτήμα με λεβάντα κι άλλα αρωματικά χόρτα που έχει κάπου. Η ξηρασία έκαψε και τις ντομάτες του και περιμένουν τώρα τις βροχές να πάνε για μανιτάρια με τους φίλους του, προσέχουν όμως πάντα ένα φονικό είδος που το λένε ''Το καπέλλο του θανάτου''.
Είναι κι ένας ναυτικός μαζί μας που έχει οργώσει τις εφτά θάλασσες, με πετρελαιοφόρα και άλλα καράβια εμπορικά, έχει περάσει αυτός απ' τα κανάλια του Παναμά, πάνω απ' το ρήγμα του Αγίου Αντρέα κάπου στον Ειρηνικό, είδε χιόνια στη Νότια Αφρική, Γιαπωνέζους νευρωτικούς και ύπουλους, πορνεία βρωμερά, πλυμμήρες στη Σαγγάη, κόντεψε να σκοτωθεί όπως τον κατέβαζαν μ' ένα ''καλάθι'' σ' ένα μικρό φορτηγό στα διεθνή ύδατα, κάπου στη Μάλτα, εκεί λέει ξεφορτώνουν για να γλυτώσουν τους φόρους, στη Πολωνία έδωσε κάτι πορτοκάλια σ' έναν τύπο κι αυτός τα πήγε στο σπίτι του, τάβαλε σ' ένα τραπέζι και τα κοιτούσαν με τα παιδιά του τόσο τους άρεσαν. Το πιο τρελλό τους έτυχε στον Ινδικό, ακούστηκε πως ένα ζώο λυσσασμένο είχε ανέβει στο καράβι με κάποιο τρόπο, κι όλοι έτρεμαν, κυκλοφορούσαν ιστορίες πως το είχε δει στο αμπάρι ένας μηχανικός, άλλος έλεγε ότι είδε μια ουρά φουντωτή πίσω από κάτι μάνικες, όλοι έβλεπαν σκιές ύποπτες, τα βράδια κλείδωναν τους θαλάμους, ένας είχε βάλει ένα ψυγείο πίσω απ τη πόρτα το βράδυ, παράνοια. Χάθηκε κι ένα πορτοφόλι κι όλοι στράφηκαν σ' ένα χαζό ναύτη, τον στρίμωξαν, κάποιος έχωσε το κεφάλι του σ' ένα βαρέλι, ο χαζός έκλαιγε, αποδείχτηκε ότι τη λαδιά την έκανε ένας δόκιμος που μισούσαν, τους άλαζε πόστα, τους έκανε πόλεμο, ήταν κολητός του καπετάνιου σκέφτονταν να τον ρίξουν ένα βράδυ στη θάλασσα να τον φάνε τα σκυλόψαρα, δεν ήξερε και κολύμπι, άλλος πρότεινε αν έβρισκαν το λυσσασμένο ζώο να το έκλειναν μαζί του σε κάνα θάλαμο να τον περιποιηθεί, ο ήλιος βαρούσε κατακέφαλα, υγρασία των τροπικών, κάποιος τάχε παίξει, ξύρισε το κεφάλι του γυρνούσε με τα χέρια ανοιχτά, προκλητικός, ψάχνοτας για καυγά , γελούσε μοναχός του, τα είχαν δει όλα.
Στη πλατεία τηλεοράσεις σ' ένα μαγαζί δείχνουν μοντέλα να περπατούν στις αμουδιές του Μπαλί, κάτι μικρά κοριτσάκια κάθονται στο δρόμο κατάχαμα και καταγής να δουν το θέαμα, ο ναυτικός συνεχίζει '' Μια φορά μου είπε ο καπετάνιος ''Κοίτα αυτό το άστρο, αυτό ακολουθούμε'' η θάλασσα έσκαγε με μανία στα πλευρά του καραβιού, δεξιά αριστερά ούτε ένα φως, σκοτάδι πυκνό , όπου άξαφνα ένα ουρλιαχτό ακούστηκε από κάπου, μου σηκώθηκε η τρίχα..............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου