ΠΑΓΙΔΕΣ

Ποτέ δε ξέρεις τι γίνεται, κάποιοι φοβούνται τα χειρότερα, μπορεί σου λέει το σύστημα που τρίζει  να καταρεύσει  και να χρεωκοπήσει, όλα γύρω να σκορπίσουν από  κατολισθήσεις, σεισμούς και καταποντισμούς, κυκλώνες κι αντικυκλώνες, άνεμοι σαρώνουν τις πολιτείες, γέφυρες γκρεμίζονται, υπόγεια καταφύγια σκάβονται, πρέπει να έισαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο, άλλοι φοβούνται την αλλαγή του κλιματος, παγωνιές κι άλλες καταστροφές, πίσω απ'  τα σύνορα βλέπουν κινήσεις ύποπτες, φώτα και ήχοι περίεργοι ακούγονται, ποιος ξέρει τι ετοιμάζουν κατα κει, άλλοι μιλούν για πραξικοπήματα στρατιωτικών και ύποπτων στοιχείων, σειρήνες ουρλιάζουν, προφητείες για συντέλειες σε χρονιές γκαντέμικες κυκλοφορούν, οδηγοί φρενάρουν, γυναίκες βάζουν τα χέρια στο στόμα τους, φήμες για πείνα που θα πέσει, ο κόσμος μπορεί ν' αρχίσει να τρέχει στα σούπερ μάρκετ και να λεηλατεί τα ράφια, δέντρα να κοπούν στα πάρκα, θάμνοι και φυτά να ξεριζωθούν, τα ζώα ν'  αγριέψουν και ν'  αρχίσουν να επιτίθενται στους ανθρώπους, που  να ξέρεις τι σου ξημερώνει.

Οι πιο προνοητικοί προετοιμάζονται ήδη, μαζεύουν τρόφιμα σε κελάρια και σοφίτες, ξηρούς καρπούς και μέλι και στάρι και ρύζι καφετί  που αντέχουν στο χρόνο, συγκεντρώνουν νερό σε μέρη όπου δεν μπαίνει το φως και το χαλάει γεμίζοντας το με άλγη πράσινα, γράφουν ετικέτες με μαρκαδόρους σημειώνοντας ημερομηνίες για να ξέρουν τι  τους γίνεται, φυλάνε επιδέσμους κι απορυπαντικά, μαθαίνουν τεχνικές απολύμανσης και πρώτες βοήθειες και ιατρικά μυστικά για το πως να βγάζουν φάρμακα απ'  την αιχμηρή αλόη , κρύβουν επιδέσμους και δισκία βιταμινών, μελετούν τρόπους να στήνουν παγίδες για πουλιά που πετούν αμέριμνα, θάβουν μερίδες κρέατος, ξέρουν ότι σε περίπτωση ανάγκης θα φαγωθεί το ψαράκι απ'  το ενυδρείο κι η γάτα - που αν τη μαγειρέψεις με καρυκεύματα μοιάζει λέει στη γεύση με κουνέλι-   τα χάμστερ και τα παπαγαλάκια, αν και έχουν κρέας λίγο σκληρό, ο σκύλος μένει τελευταίος, ιδιαίτερα αν είναι καλός κυνηγός.

Το βέβαιο είναι ότι απ'  όλα αυτά θα επιβιώσουν οι πιο σκληροτράχηλοι, κάτι τύποι που κυκλοφορούν με  τα μπράτσα έξω όλο το Χειμώνα και κάτι γυφτάκια που περπατούν ξυπόλυτα στη παγωνιά σκορπώντας ανατριχίλες και κάτι λοκατζήδες που τρελλαίνονται για χειμερινές διαβιώσεις σε βουνά και λαγγάδια και κάτι μετανάστες που τάχουν δει όλα τότε που περνούσαν τα σύνορα κι οι συνοριοφύλακες θέλανε να τους σκοτώσουν και να τους θάψουν στο δάσος, ποιος θα ρωτούσε άλλωστε  τί απόγιναν, αυτοί που κοιμούνται σε αποθήκες στο Δενδροπόταμο,  στη συνοικία που φοβάσαι να μπεις το βράδυ, κι αυτοί που τη βγάζουν έξω όλη νύχτα κάτω από κάτι στάσεις ανάβοντας φωτιές σαν  ινδιάνοι Απάτσι.
Θα επιβωσουν και κάτι ανθεκτικοί βόρειοι που ξέρουν να ξεχωρίζουν τα δηλητηριώδη μούρα από  τα γλυκά και τα βρύα των ταράνδων που είναι λέει ιδανική τροφή και τα μανιτάρια που τα λένε ''Το καπέλο του θανάτου''   και κάτι άλλα φυτά που τα λένε  ''Κάμας  φονικά΄΄.  Ξέρουν αυτοί  να ανάβουν φωτιά μες τη βροχή με φλοιούς δέντρων και φωλιές πουλιών που καίγονται  αμέσως, ξέρουν και να φτιάχνουν καταφύγια με προσανατολισμό νότιο αποφεύγοντας  τους δυνατούς βοριάδες.

Τώρα κάτι γέροι που τους έχουν εγκαταλείψει ήδη τα παιδιά τους για κληρονομιές  κι είναι μονάχοι κι έρημοι δεν τους βλέπω καλά, αυτοί λέει θα πάνε από υποθερμία που θολώνει το μυαλό και φέρνει λήθαργο, κι  όσο για μας ίσως χρειαστεί να γυρίσουμε λίγο πίσω, να μάθουμε να κινούμαστε στα σκοτεινά δίχως πληροφόρηση, χωρίς νάχουμε ιδέα τι γίνεται εκεί έξω, αποκομένοι απ'  όλα, σε πολιτείες γεμάτες παγίδες που τις δέρνει ο αέρας,  πλάι σε μοναχικά ΑΤΜ που δεν τα χρησιμοποιεί κανένας, βλέποντας σκιές να μετακινούντα  στο ιμίφως, ψάχνοντας στο σώμα μας  για αμυχές, οιδήματα  κι ενδείξεις αδυναμίας, αποφεύγοντας πλάσματα σκοτεινά που παραμονεύουν σε γωνιές ερημικές, ανακαλύπτοντας αισθήσεις ξεχασμένες, δίχως να εμπιστευόμαστε κανέναν- αυτό γίνεται ήδη-  χωρίς επικοινωνίες και συγκοινωνίες καθως τα αεροπλάνα θα κλυδωνίζονται από  στροβίλους και δίνες ψάχνοντας για τα φωτάκια των αεροδιάδρόμων, κρυμένοι σε καταφύγια, βαθειά μες τη γη,  ελπίζοντας να περάσει όλο αυτό.